Danuta Stenka

polska aktorka

Danuta Stenka (ur. 1961) – polska aktorka i wokalistka.

  • Cały świat robi komedie romantyczne. Umówmy się, tu nie chodzi o wielką sztukę. Wszyscy o tym wiemy. To jest po prostu bajka dla dorosłych. Każdy z nas ma w środku swoje dziecko, które pielęgnuje. Choć nie wszyscy chcą się do tego przyznać. To dziecko chce oglądać bajki!
Danuta Stenka (2008)
  • Ilekroć idę za jej [intuicji] głosem, bilans jest dodatni. Nawet jeśli sytuacja, w którą się angażuję, obiektywnie wygląda na przegraną, ja wierzę, że tak właśnie musiało się stać. W danej chwili nie zawsze wiem dlaczego, ale prędzej czy później odpowiedź się pojawia. W związku z tym, nawet jeśli sprawy nie idą według życzenia, w głębi mojego Człowieka zachowuję spokój, że wszystko dzieje się według planu – Wyższego Planu.
  • Jedyne, na co mogę sobie pozwolić, to czytanie książek. Robię to tylko dlatego, że cierpię na bezsenność. Budzę się w nocy i czytam przez trzy godziny.
  • Mój tata opowiadał mi o nauczycielce ściągniętej ze Wschodu, która tłukła ich za rozmowy po kaszubsku.
    • Źródło: Zofia Fabjanowska-Micyk, Trening z kaszubskiego. Spotkania Danuta Stenka, „Zwierciadło”, maj 2012
  • W Ewangelii, w Dziesięciu Przykazaniach są proste prawdy. „Nie zabijaj”, „Nie kradnij”, „Nie mów fałszywego świadectwa”. Nic, tylko je stosować i mamy raj na ziemi.
  • W teatrze można pozwolić sobie na jakieś totalne szaleństwo bez większych gwarancji, że ryzyko się opłaci – w kinie jest to zdecydowanie trudniejsze. Zbyt droga zabawka.
  • Według mnie nasza praca – spektakl, film, koncert, czytanie poezji, powieści et cetera – jest rodzajem rozmowy z widzami czy słuchaczami. Ta natomiast może być zarówno rozmową lekką, dowcipną i relaksującą, jak i bardzo głęboką, trudną czy wręcz nieprzyjemną. Tak jak w życiu. Myślę, że nie to jest istotne, na jaką z nich się decydujemy, ale na ile poważnie traktujemy swojego rozmówcę. Czy to jest naprawdę rozmowa, wymiana myśli, uczuć, emocji… czy jedynie występ, monolog, rozwijanie pawiego ogona.
  • Według mnie piękno to nie ładna czy wyprasowana buzia, ale wewnętrzne światło.
    • Źródło: Ewa Jaśkiewicz, Piękno to nie ładna buzia, „Tele Tydzień” 3 listopada 2014, nr 45
  • W pewnym momencie uświadomiłam sobie, że to, co jawi mi się jako szczęście, jako cel życiowy, to harmonia wewnętrzna, spokój ducha. Ważna jest dla mnie umiejętność delektowania się życiem, smakowania każdej jego chwili, co, choć tak oczywiste, wcale nie jest proste.
  • Żałuję, że ludzie decydują się tylko na ulubiony smak, tak jakby musieli wybrać: albo kawa, albo herbata. Większość widzów zachwyconych Nigdy w życiu nie zaryzykuje wieczoru w teatrze – boją się, że może być nudno. A teatromani wstydzą się pójść na Nigdy w życiu, bo zostało uznane za filmowy śmieć, fast food.

O Danucie Stence edytuj

  • To moja najukochańsza aktorka. Zanim przyszła do mnie do teatru, wielokrotnie nagradzałam ją na festiwalach. (…) Aktorstwo Danuśki polega na tajemnicy, której nie odkrywa się do końca. Poza tym praca z aktorką, która jest skromna, pracowita, myśląca, stale się rozwija – to przyjemność.

Zobacz też edytuj