Porucznik Bąkała: Jak to się stało? Policjant: No chciałem go wylegitymować. Wtedy ten drugi zaszedł mnie od tyłu… (…) Porucznik Bąkała: Od tyłu? Pedały, panie inspektorze.
Jak widzę takie koromysło, od razu chce mi się rzy… żartować…
Postać: porucznik Bąkała
Opis: o policjancie, który dał się podejść dwóm młodocianym przestępcom.
Porucznik Bąkała: Dzień dobry wieczór. Poproszę dwa hamburgery i jeszcze raz dwa hamburgery. Sierżant: Razem… cztery. Porucznik Bąkała: Nie wiedziałem, że jesteście taki orzeł z matematyki. Daleko zajdziecie – do asp… aspiranta na pewno.
– A jeżeli to zwykły pijak? – Pijak też człowiek.
Opis: ludzie zastanawiający się, czy udzielić pomocy leżącemu przy drodze człowiekowi.
Panią z naszym świętej pamięci łączyło coś więcej. Łóżko, prawda? To znaczy, chciałem powiedzieć, biurko. Biurko w pracowni na drugim piętrze.
Sierżant: Panie poruczniku, wydaje mi się, że on zwiał, ponieważ widziałem, jak biegł po ulicy. Porucznik Bąkała: Z czego się kiełczysz? Bierz go, goń go. Sierżant: Tak jest. Aha, samochodem czy na pieszo? Bo nie wiem.
Adaś był dobry, tylko trochę kradł… Ale to przecież wszyscy chłopcy w jego wieku…
