Bagnet

broń biała kłująca mocowana na lufie karabinu

Bagnet – broń biała kłująca lub kłująco-sieczna mocowana u wylotu lufy karabinu, karabinka lub pistoletu maszynowego.

  • Ileż to razy braciszkowie moi, na pobojowisku gonisz zajadły, święty ugór zranionych przemierzasz twardym krokiem i skrzywdzisz obcasem braterską pierś czy głowę! Dopiero krzyk rodzimy, dopiero jęk przebije cię od dołu, jako ten bagnet.
Bagnet
  • Kiedy przyjdą podpalić dom,
    Ten, w którym mieszkasz – Polskę,
    Kiedy rzucą przed siebie grom,
    Kiedy runą żelaznym wojskiem
    pod drzwiami staną, i nocą
    Kolbami w drzwi załomocą –
    Ty, ze snu podnosząc skroń,
    Stań u drzwi.
    Bagnet na broń!
    Trzeba krwi!
  • Miłości i jedności ducha tylko nam trzeba, bo bagnety to się znajdą i resztę zrobią. Wierzę w zapał serca i siłę bagnetów.
  • Na bagnety! Padli w obrońców barykady i rozwalili tłuszczę jak pękająca bomba. Gdy żółte rabaty zajaśniały na tyłach barykady, wrzask rozpaczy rozległ się na niej. Dosięgli pierwszych worków i sprzętów, tworzących stopnie ulicznego szańca. W skokach, wśród piorunowych czynów bagneta i kolby, wstępowali na górę. Chyżo przysiadając, skacząc, koląc naprzód i w tył, w górę i na dół, młyńcem i sztychem czynili sobie ulicę. Teraz każdy walczył za siebie i za wszystkich pięciu, i za całe wojsko.
  • Za pomocą bagnetów można robić wiele rzeczy z wyjątkiem jednej – nie można na nich siedzieć.
    • On peut tout faire avec des baïonnettes, sauf s’asseoir dessus. (fr.)
    • Autor: Charles-Maurice de Talleyrand (przypisywane)
    • Źródło: Tadeusz Królikiewicz, Bagnety
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło bagnetWikisłowniku