Błazen – rodzaj klauna, zatrudnianego m.in. na dworach królewskich.

  • Genialne słowa trafiają w duszę nawet wtedy, gdy je wypowiada, nie rozumiejąc zupełnie, błazen prowincjonalny z mianem artysty.
Błazen
  • Przyjachawszy do dwora jeden uskarżał się przed nim, że go błaznem nazwano, a on na to: „Co komu do tego, choćby i tak było”.
    • Autor: Piotr Smolik, Żarty Piotra Smolika, XVII wiek
    • Źródło: Dawna facecja polska (XVI–XVIII w.), oprac. Julian Krzyżanowski i Kazimiera Żukowska-Billip, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1960, s. 236.
    • Zobacz też: zniewaga
  • Tradycja królewskich błaznów nie zanikła, ponieważ jest użyteczna i potrzebna królom wszystkich czasów, choćby ci pachnieli benzyną i mówili z teksańskim akcentem.
  • – Więc mnie nazywasz błaznem, moje dziecko?
    – Wyrzekłeś się wszystkich innych twoich tytułów, ten jeden posiadasz od urodzenia.