Julio Cortázar

argentyński pisarz

Julio Cortázar (1914–1984) – argentyński pisarz.

Julio Cortázar (1967)

Gra w klasy

edytuj
   Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Gra w klasy.

(hiszp. Rayuela; tłum. Zofia Chądzyńska)

  • Był po tylu wódkach, po ilu noc staje się wielkoduszna.
  • Ciężko było przestać wierzyć, że kwiat może być piękny bez celu.
  • Nie można nigdy stać się tym, czego się nie zna.
  • Z Polą też zaczęło się od rąk.

Niewpory

edytuj
  • Ciekawe, że życie może stać się po prostu zgodą (…). Zgoda, by się nie godzić na nic, by odchodzić przed przybyciem, zabijać, póki coś jeszcze nie jest w stanie mnie zabić.
    • Źródło: Koniec etapu

Nikt, byle kto…

edytuj

(Tłum. Zofia Chądzyńska)

  • Czas jest śmiercią, ohydną maską śmierci.
    • Źródło: Barka, czyli ponowne odwiedziny Wenecji
  • Nie każdy mężczyzna się sprawdza w godzinie miłości i nie każda kobieta umie tego mężczyznę w nim odnaleźć.
    • Źródło: Dwie strony medalu
  • Przez delikatność marnujemy życie.
    • Źródło: Dwie strony medalu
  • Tak w szachach, jak w miłości bywają takie sekundy, kiedy mgła się przerzedza, i wtedy właśnie zdarzają się posunięcia, których o sekundę wcześniej nie potrafiłoby się przewidzieć.
    • Źródło: Powrót do czerwonego kręgu

Opowiadania o Łukaszu

edytuj

(hiszp. Un tal Lucas, tłum. Zofia Chądzyńska)

  • Nie należy pisać dla innych, lecz dla siebie samego.
    • Źródło: Łukasz. Porozumienia
  • Nierozwiązany bowiem problem wraca niezależnie od świadomości.
    • Źródło: Łukasz. Nowy sposób wygłaszania odczytów

Ośmiościan

edytuj

(hiszp. Octaedro, tłum. Zofia Chądzyńska)

  • W ciemnościach przestrzeń i pozycje zmieniają się i człowiek jest niezdarny jak dziecko.
    • Źródło: Szyja czarnego kociaka

Tak bardzo kochamy Glendę

edytuj
  • Człowiek powinien mieć jakieś sekrety, jakąś przemilczaną rozrzutność, rzeczy, które inni wykorzystywaliby do ostatniej okruszyny.
    • Źródło: Historie, które sobie opowiadam
  • Nie takie to proste wiedzieć, dlaczego ktoś zdradza, a ktoś zabija.
    • Źródło: Clone
  • Pamięć zwodzi tych, którzy jej ufają i każe im przyjmować własne mutacje i warianty.
    • Źródło: Tak bardzo kochamy Glendę
  • Ponieważ zemsta jest sztuką, szuka sobie coraz subtelniejszych i piękniejszych form wyrazu.
    • Źródło: Clone

Wielkie wygrane

edytuj

(hiszp. Los premios, tłum. Zofia Chądzyńska)

  • Jesteśmy w ZOO tylko, że NAS oglądają.
  • Historia ludzkości jest smutnym rezultatem tego właśnie, że każdy patrzy dla siebie. Czas rodzi się przecież w oczach, to stary kawał.
  • Myślę, że jedyną przyszłością, zdolną wzbogacić teraźniejszość, jest ta, która rodzi się ze spojrzenia teraźniejszości prosto w twarz.
  • Wiele czytałem i uważam, że kościół zagraża ludzkości. A pani wydaje się logiczne, żeby w wieku sztucznych satelitów w Rzymie siedział jakiś papież?
  • Nie jest żadnym nieszczęściem, że talerze mogą stać nie zmyte do wieczora, że można żyć nie ścieląc łóżka, że można mieszkać z mężczyzną rozrzucającym na wszystkie strony swoje rzeczy i wytrząsającym fajkę do filiżaneczki po kawie
    • Źródło: 62. model do składania, tłum. Zofia Chądzyńska
  • To, co jest naprawdę nowe, zachwyca lub przeraża.
    • Źródło: Opowieści o kronopiach i famach, tłum. Zofia Chądzyńska
  • Wyciągnij twe urękawicznione łapki, nadziejo gorzka.
    Zapalasz zapałkę: ogrzej się. Wystarczy.
    Potem popatrzymy na nasze twarze
    i pomyślimy: jak też
    się zmieniły.
    Wierzyliśmy
    w siebie wzajemnie. Widzisz, nie należy.
    Wyciągnij twe zmarznięte rączki,
    nadziejo.
    Na nic. Zapałka gaśnie.
    • Źródło: Do nadziei ze zbioru Ostatnia runda, tłum. Zofia Chądzyńska

Zobacz też: