Aliteracja

powtórzenie w celach ekspresywnych jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers

Aliteracja – powtórzenie w celach ekspresywnych jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers.

  • Ekscytowała Edzia eteryczna Emma
  • Już trzykroć wrzasnął derkacz, pierwszy skrzypak łąki,
    Już mu z dala wtórują z bagien basem bąki,
    Już bekasy do góry porwawszy się wiją
    I bekając raz po raz jak w bębenki biją.
    • Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz. Księga ósma. Zajazd
    • Opis: przykład aliteracji.
  • My ludzie śmierć ponosim, siejąc w nocy dobie,
    By człowiek w dzień się żywił, żął i żył bez końca
  • na mieście wymieniają twarze na maski
    malowane Na mieszki
    miętoszone Na miski
    miedziane Na miazgi
    macerowane Na mózgi
    mielone Pospiesz się wymień
  • O tem, że banda i że bat,
    że bagno, bunt i brud z obory
  • Sen srebrny Salomei
  • Smugi jasne, smugi srebrne, smugi szare,
    Srebrnowłose, srebrnodźwiękie, ukochane (...).
  • Tak napiękniejszej Narcysus urody,
    Gdy się chciał napić, nachyliwszy, wody,
    Jak we źwierciedle, choć nie tego żądał,
    Twarz swą oglądał.
  • Zwierzęca zajadłość – z zapisków zniechęconego zoologa
  • zwija się zaułek zawiły
    zagubiony we własnych załomach