Zofia Romanowiczowa

Zofia Romanowiczowa (1922–2010) – polska pisarka, poetka i tłumaczka.

• Człowiecze serce moje niewiele wie więcej.
  Oprócz tego, że cierpi. Tego, że się boi –
  Jakże mało się różnię od sarn i zajęcy
  Moich braci strwożonych i sióstr biednych moich.
  • Opis: w więzieniu w Pińczowie w czasie niemieckiej okupacji Polski podczas II wojny światowej, 1941.
  • Źródło: „Pierwsza dama polskiej literatury” w kieleckim więzieniu, ompio.pl, 19 lutego 2021.
  • Zobacz też: serce, strach, cierpienie, zając

Zofia Romanowiczowa (1987)

• Jakże więc dziwić się, że mi się wydawało poprzez mój ból głowy, moje oszołomienie, że znowu jakiś głos wywołuje razem nasze numery. Moje życie było przecież do tej pory staniem i czekaniem na niekończącym się apelu.
  • Opis: o uwięzieniu w niemieckim obozie KL Ravensbrück.
  • Źródło: Anna Arno, Pisałam więc żyję, dwutygodnik.com

• Mnie jako pisarce, więzienie i obóz dały bardzo wiele. (…) W momencie niebezpieczeństwa, zagrożenia ludzie okazują się takimi, jakimi naprawdę są. Widziałam jak dama okazywała się szmatą, a prosta dziewczyna wspaniałym człowiekiem. (…) Obóz pozwolił mi zobaczyć człowieka obnażonego.
  • Opis: o uwięzieniu w niemieckim obozie KL Ravensbrück.
  • Źródło: „Pierwsza dama polskiej literatury” w kieleckim więzieniu, ompio.pl, 19 lutego 2021.
  • Zobacz też: obóz koncentracyjny, człowiek

• Po czym stwierdził (gestapowiec), że skoro tak dobrze znam niemiecki, może zechcę towarzyszyć ojcu, nie znającemu tego języka. Wsadzili nas do samochodu z budą.
  • Opis: o aresztowaniu jej przez Niemców wraz z ojcem, który nie mówił po niemiecku, 1941.
  • Źródło: „Pierwsza dama polskiej literatury” w kieleckim więzieniu, ompio.pl, 19 lutego 2021.

• Tak mi się ułożyły losy, że żyję daleko od kraju. Mogłam tutaj (we Francji) po wojnie osiedlić się, kończyć studia, wychodzić za mąż, rodzić dzieci i starzeć się. Tu zapewne umrę, ale język polski pozostał moją właściwą ojczyzną.
  • Źródło: Zofia Romanowiczowa – dobra dusza Galerii Lambert, polskieradio.pl, 28 marca 2022.

O Zofii Romanowiczowej

• Pierwsza dama polskiej literatury.
  • Autor: Józef Wittlin
  • Źródło: „Pierwsza dama polskiej literatury” w kieleckim więzieniu, ompio.pl, 19 lutego 2021.

• Zetknęło nas umiłowanie poezji. Zosia była nad wyraz wrażliwą membraną. Jej uczucia, wrażenia, lęk i pewność wielkiego nieszczęścia nad nami wiszącego znajdował wyraz w jej wierszach. Dla mnie były czymś niezmiernie istotnym i ważnym. Uczyłam się ich na pamięć.
  • Autor: Zofia Rysiówna
  • Opis: obie były więźniarkami w obozie niemieckim KL Ravensbrück.
  • Źródło: Zofia Romanowiczowa – dobra dusza Galerii Lambert, polskieradio.pl, 28 marca 2022.