Yasunari Kawabata

Yasunari Kawabata (1899–1972) – japoński prozaik i poeta.

Yasunari Kawabata

Śpiące piękności

(Yasunari Kawabata, PIW, Warszawa 1987, ISBN 8306013484)

• Ciało kobiety wiedzie mężczyznę ku najdalszym regionom piekieł.

• (…) dla starych – śmierć,
  dla młodych – miłość,
  śmierć zdarza się tylko jeden raz,
  miłość wielokrotnie się powtórzy.

• Każdy nieludzki świat dzięki przyzwyczajeniu przekształca się w świat ludzki. Wszystkie zło pozostaje ukryte w jego mroku.
  • Opis: przemyślenia starca Eguchiego.

• Niewykluczone, że kryteria zła, zatarte przez zwyczaje i porządki społeczne, uległy stępieniu.
  • Opis: przemyślenia starca Eguchiego.

• Stary człowiek to sąsiad śmierci.
  • Zobacz też: człowiek, sąsiad, śmierć

Tysiąc żurawi

(Yasunari Kawabata, PIW, Warszawa 1987, ISBN 8306013484)

• Czy można samemu ocenić to, co się samemu zrobiło? Nawet patrząc z boku na to, co ktoś inny robi, trudno jest zdecydować, czy dzieje się to przez przypadek czy nie. Czy Bóg albo los wybacza ludziom też przez przypadek?
  • Opis: z listu Fumiko adresowanego do Kikujiego.

• Jedynacy mają skłonność do życia w samotności, nie chcą potem z nikim współdziałać. Zamykają się sami w sobie i chyba mają trudności w utrzymaniu stosunków z innymi ludźmi.

• Każdy grzech i przekleństwo mają jednak swoje granice.
  • Zobacz też: grzech, granica

• Nie można używać tak przesadnych słów jak „niedostępna”, bo może na tym świecie nie ma takich kobiet.

• Śmierć przekracza wszelkie rozumienie.

• To tylko kobieta ma dar wybaczania nawet największym grzesznikom. A może jest to tylko sentymentalizm lub apatia, w każdym razie na pewno w ten czy inny sposób kobieta zbawia mężczyznę.