Wacław Kostek-Biernacki

polski pisarz i poeta, działacz sanacyjny

Wacław Kostek-Biernacki (1884–1957) – polski pisarz i poeta, działacz sanacyjny, wojewoda nowogrodzki i poleski, pułkownik piechoty Wojska Polskiego, organizator i nadzorca Miejsca Odosobnienia w Berezie Kartuskiej.

Wacław Kostek-Biernacki
  • Jedzie, jedzie na Kasztance,
    Siwy strzelca strój.
    Hej, hej, komendancie,
    Miły wodzu mój!
  • Księżyc, pucułowata, oszukańcza bestia, wyglądał już zza frontu, co stoi na szosie do Dubna, pusty, szczera ruina, gdzie tylko lisy i sowy mieszkają, a w głębokich podziemiach czort na pewno sprawiłby tryzny po swojej ciotce świni, gdyby nie to, że nie lubi on, podlec, duszy sołdackiej.
    • Źródło: Twarda proswirka
  • Pójdziem z tobą po zwycięstwa, po zwycięstwa
    Poprzez krew i znój!
    Hej, hej, komendancie,
    Miły wodzu mój!
    • Źródło: Pieśń o wodzu miłym w: Pieśni i marsze Brygady Piłsudskiego

O Wacławie Kostku-Biernackim edytuj

  • Płk Kostek-Biernacki, dawny bojowiec PPS-u i żołnierz I Brygady, ostatnio dowódca 38 pułku piechoty, zostaje przez marszałka Piłsudskiego odwołany z ćwiczeń letnich i wezwany do Warszawy. Tam Piłsudski informuje go o swym planie represji wobec polityków opozycji i powierza mu nadzór nad więzieniem w Brześciu, gdzie mają się oni znaleźć.