Władysław Kisielewski

Władysław Kisielewski (1907–1977) – polski publicysta i prozaik, autor książek o tematyce głównie wojennej (lotniczej i partyzanckiej).

Echa Świętokrzyskich Gór

(Nasza Księgarnia, Warszawa 1962)

• (…) nagle Bronkowi przypomniała się rozmowa, jaką kilka dni temu prowadził z jego ojcem ranny żołnierz polski.
  „Schowajcie to – mówił podając krótki, kawaleryjski karabinek. – Mnie już nie będzie potrzebny – dodał po chwili, spoglądając na swoje potrzaskane nogi – a wam może się przydać”.
  „Mnie na co?” – wzbraniał się ojciec.
  „Na co? Na Niemców – padła odpowiedź. – Żebyście mieli się czym bronić, jak przyjdzie zła godzina”.
  • Źródło: s. 12, 13
  • Zobacz też: broń, karabin, żołnierz

• Nie da się zliczyć chwil mierzonych długością życia i nigdy nie wiadomo, ile one trwały – mgnienie oka czy wieczność?
  • Źródło: s. 11
  • Zobacz też: chwila, życie

Z Torunia do Londynu podróż z przeszkodami

(Iskry, Warszawa 1956)

• Leśne dziadki
  

Z lesnej gęstwiny wyłoniła się spora gromadka jakichś dziwnych stworów i szła prosto na nas. (…)
Były one ubrane w wojskowe mundury. W kieszenie i za pasy miały pozatykane ogromne gałęzie. Na czapkach sterczały im korony uwite z gałązek sosny, a w rękach nieśli tobołki owinięte w liście.(…)
Byli to sztabowcy z generałem na czele, którzy w obawie przed atakami „Luftwaffe” poprzebierali sie za drzewka, czyli zamaskowali. (…)
– To były leśne dziadki! – zakrzyknęli żołnierze.
Nie przypuszczałem wówczas, ze okrzyk ten wejdzie do historii i będzie nam towarzyszył przez całą wojenną tułaczkę, stając się synonimem wszystkich sanacyjnych wyższych oficerów.

• • Źródło: s. 35-27