Użytkownik:Tad126/brudnopis

Narzędzia wikicytatów

Tu wypiszę narzędzia, z których warto skorzystać.

W brudnopisie zamiast: Kategoria:XXX] , używaj dwukropka na początku :Kategoria:XXX (w przypadku szablonów jest to s|xxx }.

Krystyna Szostek-Radkowa (1933–) – – polska śpiewaczka (w:mezzosopranistka) i pedagog.

To nie pies – to jest jamnik.
- Źródło: Włodzimierz A. Gibasiewicz, Psy znanych i lubianych, Kantor Wydawniczy SAWW, (1992) ISBN 83-85066-82-9
- Zobacz też: Pies

Tak. Mam do nich stosunek osobisty, staram się rozumieć - samotność Fryki nieustannie opuszczanej przez Wotana, czy ciepła postaci Waltruty, która tak bardzo chce pomóc siostrze.
- Źródło: Ludwika Malewska-Mostowicz , Rozmowa z Krystyną Szostek-Radkową : ŻYCIE MUZYKĄ I POTRZEBA TRADYCJI.

Z polskich śpiewaków zawsze wyjątkowo ceniłam artyzm Hiolskiego.
- Źródło: Teresa Grabowska, Śpiewanie w genach zapisane, „Scena operowa”,nr 1, s.22, (1994), PL ISSN 0860-9942
- Zobacz też: Hiolski

Na szczęście śpiewam nie dla krytyków tylko dla publiczności.
- Źródło: „Kurier Polski” nr 129, 4 lipca 1986
- Zobacz też: krytycy

Mahler jest moim ulubionym kompozytorem i dlatego ze szczególną pieczołowitością i pietyzmem podchodziłam do pracy nad Jego dziełami. (...) Wyjątkowym koncertem dla mnie było wykonanie III. Symfonii Mahlera pod batutą Hansa Swarowskiego - specjalisty od muzyki Mahlera. Otóż nieczęsto się zdarza, aby cała rodzina uczestniczyła w wykonaniu koncertu na estradzie Filharmonii Narodowej. Ja śpiewałam przepiękną partię solową mezzosopranową, córki w chórze dziecięcym zaproszonym do udziału w tym koncercie i na dodatek mąż w orkiestrze Filharmonii Narodowej, której skrzypkiem jest od wielu lat.
- Źródło: archiwum prywatne Krystyny Szostek-Radkowej
- Zobacz też: Gustav Mahler, Hans Swarowsky, Filharmonia Narodowa

Taki już los mezzosopranów, że nawet jako młode dziewczyny bywają czarownicami czy starymi Cygankami.
- Źródło: Teresa Grabowska, Śpiewanie w genach zapisane, „Scena operowa”,nr 1, s.20, (1994), PL ISSN 0860-9942
- Opis: O debiucie w Balu Maskowym jako Ulryka.
- Zobacz też: Mezzosopran

M.M. - Jaki etap powstawania kreacji jest dla Pani najcenniejszy?

Bardzo lubię próby; zwykle żal mi, że już się kończą. Praca codzienna ze znakomitymi reżyserami i wspaniałymi ludźmi - jak Fischer, Bardini, Béjart - to wielka radość. Naturalnie, ostateczna postać realizacji (ale czy kiedykolwiek jest ona ostateczną?) na scenie czy estradzie - to moment bardzo ważny. W rezultacie - koncert, spektakl to chwila konfrontacji ze sobą samym, z audytorium, zespołem.
- Źródło: Ludwika Malewska-Mostowicz , Rozmowa z Krystyną Szostek-Radkową : ŻYCIE MUZYKĄ I POTRZEBA TRADYCJI.
- Zobacz też: ErhardFischer, Aleksander Bardini, Maurice Béjart

Krystyna Szostek-Radkowa w roli i partii Carmeny była rewelacyjna: nie wyobrażam sobie czy jest dziś lepsza Carmen w Europie pod każdym względem - wokalnym, aktorskim, aparycyjnym.
- Autor: Jerzy Waldorff, Sensacja w cygar fabryce, „Świat” 1967-07-30
- Opis: O tytułowej roli Carmen w Operze Warszawskiej.
- Zobacz też: Carmen, Jerzy Waldorff

L'interprétation est digne de la mise en scéne: somptueux OSR sous la direction d'Horst Stein et distribucion de premier ordre. Robert Tear, Simon Estes, Krystyna Szostek-Radkowa, Goesta Winbergh vivent et chantent leur rôle avec une intensité peu commune.
- Autor: Jean Delor, La Salomé, de Richard Strauss rénovée par Maurice Béjart, „La Suisse” 1983-01-23]
- Opis: o wykonawcach opery Salome Richarda Straussa w Teatrze Wielkim w Genewie w reżyserii Maurice Béjarta.

I gdy 15 marca 1998 roku - w 40. rocznicę pracy artystycznej kreowała na scenie Opery Śląskiej w spektaklu jubileuszowym rolę Cześnikowej w Strasznym Dworze - jako Jadwiga wystąpiła na jej życzenie studentka maestry Anna Lubańska ( obecnie solistka Teatru Wielkiego w Warszawie).
I tę sytuację można by uznać za symboliczną dla postawy Krystyny Szostek-Radkowej, która przecież kreowała w młodości tę piękną rolę. Bo w sztuce, tak jak w życiu, trzeba respektować prawa czasu. Czyli - harmonii.
- Autor: Tadeusz Kijonka, Harmonia – rzecz o Krystynie Szostek-Radkowej Polskie Radio PRCD 071-5(2006)
- Zobacz też: Straszny dwór, Anna Lubańska.

Najpiękniejszych wrażeń dostarczyła nam jednak wczoraj solistka Rapsodii: Krystyna Szostek-Radkowa. Tę znaną nam już dobrze z kilkakrotnych występów śpiewaczkę bytomską trzeba uznać za najlepszy mezzosopran polskiej estrady. Każda jej interpretacja to nie tylko świetny popis sztuki wokalnej i głosu o wspaniałej barwie, to przede wszystkim trafność odczucia interpretacyjnego muzyki. To coś więcej niż stylowe wykonanie, to jak gdyby transpozycja intencji kompozytora na dzisiejsze koncepcje estetyczne, przy zachowaniu istotnej mądrej wierności partyturze.
- Autor: Lucjan Kydryński
- Źródło: Tadeusz Kijonka, Harmonia – rzecz o Krystynie Szostek-Radkowej Polskie Radio PRCD 071-5(2006)
- Opis: Po wykonaniu w 1962 r. Rapsodii na alt Brahmsa z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej.
- Zobacz też: Lucjan Kydryński

Chętnie sklonowałbym Ją dla przyszłych pokoleń.
- Autor: Sławomir Pietras, "Szostek Radkowa, brylant polskiej opery", Tygodnik Angora nr 11 s.9 (2013)
- Opis: W dniach 80. urodzin śpiewaczki.

To ja tylko jeszcze sobie pozwolę na chwilę wspomnień – jak Krystyna Szostek-Radkowa w 1974 roku zaśpiewała „O don fatale”, to mi jej „postawność” nie kojarzyła się z poczciwością. A na zakończenie Giaurow ją całował w rękę !
Jeszcze teraz jako Filipiewna w Onieginie potrafi Szostek-Radkowa pokazać klasę i wzbudzić podziw formą wokalną.
- Autor: klakier w blogu szwarcman.blog.polityka.pl, 27 stycznia 2012 o godz. 20:44
- Zobacz też: Nikołaj Gjaurow, księżniczka Eboli w Don Carlosie, niania Filippiewna w Eugeniuszu Onieginie.