Tego lata, w Zawrociu
Tego lata, w Zawrociu – powieść Hanny Kowalewskiej.
A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż |
A
edytuj- A więc taka byłaś? Dumna, niezależna i nieugięta aż do końca? Jak ci się to udało w kraju, gdzie panuje mentalność całkowitego poświęcenia się matki, babki, ciotki, siostry? Gdzie, by być prawdziwą kobietą, trzeba wycisnąć z siebie ostatnią kroplę krwi, wysupłać ostatni grosz, odjąć sobie od ust, wysilić się ponad miarę, zapomnieć o sobie ostatecznie, roztopić się w innych!
- Opis: Matylda o swojej babce
B
edytuj- Baby zwykle odmienia nowy facet.
- Postać: Michał
- Zobacz też: baba
- Bez diabła nie ma pokusy, pasji i namiętności, a bez tego nie byłoby życia.
- Postać: Aleksandra
- Boję się być absolutnie taka sama jak inni – syndrom taśmy produkcyjnej, kompleks seryjnego produktu.
- Postać: Matylda
- Boski czas jest inny od ludzkiego. Boskie oko też jest inne, przenikające na wskroś, wydobywające spod zapomnianych warstw czasoprzestrzeni choćby jedną, jedyną chwilę doskonałości w ludzkim życiu – słodki uśmiech, wzniosłą myśl, zachwycający gest, uduchowioną miłosną chwilę i równie pięknie odegrany spazm nienawiści.
- Bóg był doskonale obojętny, a czart szalony i zdolny do wszystkiego, do zła i dobra, do życia i śmierci, ale nie miał nic wspólnego z obojętnością.
- Postać: Matylda
- Ból zadawany tym, których kochamy, jest jak bumerang – wraca i wbija się w nasze serce.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: ból
C
edytuj- Czarownice to nie są osoby, które mają nadprzyrodzony dar i kontakt z mocami piekielnymi, one tylko wiedzą to, co powinni wiedzieć inni. Głupota ogółu robi z mądrych kobiet wiedźmy.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: czarownica
D
edytuj- Do końca trzeba być sobą...
- Postać: Aleksandra
- Duchy mają inny od naszego stosunek do czasu i przestrzeni. Przychodzą, kiedy chcą, gdzie chcą i do kogo chcą.
- Postać: Matylda
- Dzieciństwo jest jak półsen, a starość? Czym jest starość?
- Postać: Matylda
J
edytuj- Jednocześnie nie można być i tu i tam. Można tylko udawać, że się jest.
- Postać: Matylda
- Jeśli jest raj, jest też zakazany owoc.
- Postać: Matylda
K
edytuj- Kto patrzy w przeszłość i wydobywa z niej same ochłapy i strzępy, nie może zbudować przyszłości, bo nie ma czasu, by ją wymyślić. Nie ma też sił, by cieszyć się teraźniejszością, tą kroplą czasu – jedyną, która jest nam dana naprawdę.
- Postać: Aleksandra
M
edytuj- Miłość jest przynależnością, rezygnacją z siebie i cierpieniem (...). Pragną jej ci, którzy nie mają odwagi zmierzyć się z samotnością.
- Postać: Aleksandra.
- Miłość to nie służba, nie niewolnictwo. Ona nie zna warunków. Będę cię kochała, jeśli! Pozwolę się pocałować, ale najpierw! Oddam ci wszystko, jeżeli!
- Postać: Matylda
N
edytuj- Najlepszymi lekarstwami są miłość i radość. No może jeszcze... zdrowy rozsądek.
- Postać: ojciec Ireny, lekarz
- Nie zawsze szczera prawda jest prawdą obiektywną.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: prawda
- Nienawiść to podlejsza forma przynależności.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: nienawiść
P
edytuj- Plotki są rodzajem wzajemnego zjadania się.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: plotka
- Przeszłość sama odchodzi, nie trzeba jej niszczyć. Sama potrafi także wrócić – szukać ani ocalać też jej nie trzeba – bo jest tuż obok za ścianą czasu.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: przeszłość
W
edytuj- Więcej jest modlitwy w dobrym wierszu niż w wyklepanym pacierzu, w harmonijnym tańcu niż w siedzeniu w kościelnej ławie, w koncercie fortepianowym Czajkowskiego niż w źle odśpiewanej kolędzie.
- Zobacz też: modlitwa
Z
edytuj- Zawiedziona miłość jest przecież taka twórcza...
- Postać: Matylda
- Zobacz też: miłość
- Ze starości leczy tylko kostucha.
- Postać: Aleksandra
- Zobacz też: starość
Ż
edytuj- Życie jest absurdem. Większość z nas nie zauważa absurdu, inni – nieliczni – potrafią go oswoić i zaakceptować.
- Postać: Matylda
- Zobacz też: życie