Szron
lodowy osad atmosferyczny
Szron – warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach.
- Grzmot w kwietniu – dobra nowina, już szron roślin nie pościna.
- Opis: przysłowie polskie
- Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, wyd. Druk.E. Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 255.
Oszronione drzewo
- Hu! Hu! Ha! Nasza zima zła!
Płachta na niej długa, biała,
W ręku gałąź oszroniała,
A na plecach drwa…
Nasza zima zła!- Autor: Maria Konopnicka, Zła zima
- Serca gwiazd – twardy lód.
Pod żarem schowany szklany chłód.
Serca gwiazd – twardy lód,
Pod złotym morzem ognia,
Lęk się czai, tak jak zbrodnia
Serca gwiazd – diament, szron,
Świeć gwiazdo samotna, blask swój chroń,
Chroń swój chłód – dobrze wiesz,
Że miłość znaczy śmierć.- Autor: Jonasz Kofta, Serca gwiazd
- Starsi panowie, starsi panowie,
Starsi panowie dwaj,
Już szron na głowie, już nie to zdrowie.
A w sercu – ciągle maj!- Autor: Jeremi Przybora
- Wiatr strącał im
na głowy gwiazdy
które osiadały
we włosach jak szron- Autor: Małgorzata Hillar, O sowie