Simonides z Keos

Simonides z Keos (556–469 p.n.e.) – grecki poeta, twórca epigramatu.

• Malarstwo jest milczącą poezją, a poezja – mówiącym malarstwem.
  • Opis: przytoczone przez Plutarcha, De gloria Atheniensium, 3

• Nic, co ludzkie, nie jest wolne od trosk.

• Nie może człowiek mieć większego skarbu nad dobrą żonę ani większej plagi nad złą. Mądra niewiasta buduje dom swój, a głupia i zbudowany zepsuje.

• Nie mów nigdy człowiecze –
  co przyniesie Ci jutro,
  Nie obliczaj jak długo
  będzie trwać czyjeś szczęście:
  los odmieni się zanim
  lotna mucha w powietrzu
  zdąży przemknąć przed Tobą

• Nie wiem, co godniejsze wyboru, bogactwo czy mądrość, ale widzę, że mędrcy przychodzą do drzwi bogaczy.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Niezliczony jest ród głupców.

• Pamiętaj, że jesteś człowiekiem.

• Poezja to mówiące malarstwo, a malarstwo – milcząca poezja.

• Powiedz, przechodniu, Sparcie, że widziałeś tu nas poległych w imię posłuszeństwa świętym prawom ojczyzny.
  • ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι (gr.)
    dosł. „O cudzoziemcze, powiedz Lacedemończykom, że wierni ich prawom, tu polegliśmy”.
  • Opis: napis na grobowcu Leonidasa i jego oddziału w Termopilach (po 480 p.n.e.).

• Śmiałym los sprzyja.
  • Opis: przypisywane Simonidesowi, spopularyzowane przez Terencjusza.

• Szczęście osiągnę, gdy uznam ojczyznę za własny dom.

• Z koniecznością nawet bogowie nie walczą.