Jan Parandowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
popr. wprowadzenie, + 3 cytaty
→‎Inne: + 1, drobne redakcyjne
Linia 22:
 
* Na początku był Chaos. Któż zdoła powiedzieć dokładnie, co to był Chaos? Niejedni widzieli w nim jakąś istotę boską, ale bez określonego kształtu. Inni – a takich było więcej – mówili, że to wielka otchłań, pełna siły twórczej i boskich nasieni, jakby jedna masa uporządkowana, ciężka i ciemna, mieszanina ziem, wody, ognia i powietrza.
** Źródło: ''Mitologia'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1988, s. 28.
** Zobacz też: [[Chaos (mitologia)|Chaos]]
 
Linia 31:
** Opis: w rozmowie telefonicznej po referacie [[Nikita Chruszczow|Nikity Chruszczowa]] na XX zjeździe KPZR, czerwiec 1956.
** Zobacz też: [[Józef Stalin]]
 
* W legendach o królu Minosie jest podłoże prawdy, którą odsłoniły wykopaliska dokonane na Krecie w naszym stuleciu. Odnaleziono w Knossos labirynt, który był pałacem królewskim i przez swą rozległą kilkupiętrową, prawie nowoczesną konstrukcję mógł dawać starożytnym pojęcie jakiejś wyjątkowej zawiłości. Wszystko, co w tym pałacu odkryto – malowidła, rzeźby, naczynia ozdobne, kosztowności – świadczy o wysokiej cywilizacji. Nazwano ją od imienia Minosa minojską lub egejską, albowiem obejmowała wyspy i pobrzeża Morza Egejskiego. Twórcą jej był jakiś lud niegrecki, nieznanego pochodzenia i języka. Kiedy cywilizacja egejska stała u szczytu, Greków nie było jeszcze ani na Krecie, ani w późniejszej Grecji. Nadciągnęli oni jako barbarzyńcy z północy i nagłym wtargnięciem zburzyli kwitnące miasta władców kreteńskich, sami jednak poddali się ich kulturze, przejęli od nich pismo, które niedawno odcyfrowane, podaje nam wieść o tych odległych czasach, co dla samych Greków stały się epoką mitów i legend.
** Źródło: ''Mitologia'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1988, s. 159.
 
* W mowie potocznej przejawiają się wszystkie ludzkie temperamenty, wady i cnoty, zawody, ułomności, dziwactwa.