Ulica Francuska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne, drobne redakcyjne
Linia 6:
** Autor: [[Danuta Mostwin]]
** Opis: o domu przy ul. Francuskiej 12, przed jego powojenną przebudową.
** Źródło: Hanna Faryna-Paszkiewicz, ''Saska Kępa'', wyd. Murator, Warszawa 2001, s. 64, ISBN 83-915407-0-78391540707.
 
* Na Saskiej Kępie posiadającej jedynie zatwierdzone plany, główna ulica Francuska jest obudowana łamaną linią frontów, niechlujnie wytyczonych przez przygodnych "omentrów"„omentrów” zanim miasto zaczęło wytyczać ulice. Dom koło domu stoi inny w swej brzydocie. Czteropiętrowa kamienica z ładną ścianą szczytową koło nowomodnie rysowanej willi, do której dotyka kamieniczka czerwieniejąca się dachem. Luźna zabudowa przy zwartej, anarchia wszelkich form możliwych.
** Autor: [[Marek Leykam]]
** Opis: w omówieniu wystawy ''Warszawa Przyszłości'' i działalności prezydenta Stefana Starzyńskiego w zakresie planowej urbanizacji Warszawy.
** Źródło: Hanna Faryna-Paszkiewicz, ''Saska Kępa'', wyd''op. Murator, Warszawa 2001cit.'', s. 38, 39, ISBN 83-915407-0-7.
 
* Pałacyk obok pałacyku, willa obok willi, a wszystkie prawie piękne jak marzenie, zharmonizowane z tłem, z otoczeniem o klasycznych już dzisiaj proporcjach geometrycznych, śpiewających jasnymi płaszczyznami i bryłami zwycięskiej pięknej prostoty. To samo na ulicy Obrońców czy Aldony. Istotnie, Żoliborz nie ma ani jednej ulicy utrzymanej w tak szlachetnym stylu.
** Autor: [[Adam Wolmar]]
** Źródło: „Kurier Warszawski”, 1935, cyt. za: Hanna Faryna-Paszkiewicz: ''Saska Kępa'', wyd''op. Murator, Warszawa 2001cit.'', s. 38, ISBN 83-915407-0-7.
 
* Saska Kępa, a nie było to przecież tak dawno, bo w roku 1933 miała zaledwie kilkanaście domków i willi przy ulicy Miedzeszyńskiej, naówczas głównej arterii, oraz kilka na Francuskiej. W prawo i lewo rozciągały się pola, łąki i sady, gdzieniegdzie widniał dworek.(...) Jeszcze w latach trzydziestych autobusy nie mogły kursować na Saską Kępę, gdyż na Rondzie Waszyngtona do połowy ulicy Francuskiej rozpościerał się tonący w kwiatach drewniany dworek w otoczeniu owocowego sadu.
Linia 22:
* Ulica Francuska i dziś przypomina jakieś zakulisowe tereny teatru lub Zachęty, tylu tu o każdej porze spotyka się artystów-malarzy, rzeźbiarzy, pisarzy, aktorów.
** Opis: Bronisław Kopczyński w ''Stolicy'' z 1960.
** Źródło: „Stolica”, 1960; cyt. za: Hanna Faryna-Paszkiewicz, ''Saska Kępa'', wyd''op. Murator, Warszawa 2001cit.'', s. 13, ISBN 83-915407-0-7.
 
==Ulica Francuska w dziełach kultury==
* Na Francuskiej, na Francuskiej jest maleńka kawiarenka.
** Autor: [[Bogusław Choiński]], [[Jan Gałkowski]], walc ''Na Francuskiej'' z muzyką Ryszarda Siedleckiego
** Źródło: Hanna Faryna-Paszkiewicz, ''Saska Kępa'', wyd''op. Murator, Warszawa 2001cit.'', s. 16, ISBN 83-915407-0-7.