Kawa: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:A small cup of coffee.JPG|mały|<center>Filiżanka kawy</center>]]

'''[[w:Kawa|Kawa]]''' – aromatyczny napój uzyskiwany z przetworzonych nasion kawowca.

** Zobacz też: [[chleb]], [[czerń]], [[samotność]], [[wolność]]

 

* Dokończę swą najnowszą książkę<br />Na chandrę znów będę za twarda<br />Całkiem spokojnie wypiję trzecią kawę<br />Więc nie dzwoń do mnie, kiedy będę stara.

** Zobacz też: [[starość]]

 

** Zobacz też: [[filiżanka]]

 

** Autor: [[Henryk Jerzy Chmielewski]], ''[[Tytus, Romek i A'Tomek]]''

 

==Kawa w poezji polskiej==

* Chwała Bogu, że teraz jeśli nasza młodzież<br />Wyjeżdża za granicę, to już nie po odzież,<br />Nie szukać prawodawstwa w drukarskich kramarniach<br />Lub wymowy uczyć się w paryskich kawiarniach.

 

* Gdzie faryna¹⁾ i szorbet²⁾ i kaffa, co spumy³⁾<br />trawi w człeku, i we pstrych farfurach⁴⁾ perfumy.<br />Tak się Osman opatrzył prowijantem sporem,<br />Bojąc się, żeby Polska pospołu go z dworem<br />Głodem nie umorzyła. Czyli słyszał, że tu<br />Ryż się nie rodzi, nie masz kaffy i szorbetu?<br />Chleb a piwo – to żywioł; tłuste mięso z chrzanem,<br />Gdy zdrowie jest, bez pieprzu, bez cymentu panem.<br /><br />''1) faryna – cukier puder''<br />''2) szorbet (sorbet) – wschodni napój z osłodzonego soku owocowego z dodatkiem kwiatu pomarańczy, migdałów lub innych składników aromatycznych, podawany z lodem''<br />''3) spumy – złość''<br />''4) farfury – naczynia fajansowe''

 

[[Plik:Roasted coffee beans.jpg|mały|<center>Palone ziarna kawy</center>]]

 

* Różne też były dla dam i mężczyzn potrawy:<br />Tu roznoszono tace z całą służbą kawy,<br />Tace ogromne, w kwiaty ślicznie malowane,<br />Na nich kurzące wonnie imbryki blaszane<br />I z porcelany saskiej złote filiżanki,<br />Przy każdej garnuszeczek mały do śmietanki.<br />Takiej kawy jak w Polszcze nie ma w żadnym kraju:<br />W Polszcze, w domu porządnym, z dawnego zwyczaju,<br />Jest do robienia kawy osobna niewiasta,<br />Nazywa się kawiarka; ta sprowadza z miasta<br />Lub z wicin bierze ziarna w najlepszym gatunku,<br />I zna tajne sposoby gotowania trunku,<br />Który ma czarność węgla, przejrzystość bursztynu,<br />Zapach moki i gęstość miodowego płynu.<br />Wiadomo, czym dla kawy jest dobra śmietana;<br />Na wsi nie trudno o nię: bo kawiarka z rana,<br />Przystawiwszy imbryki, odwiedza mleczarnie<br />I sama lekko świeży nabiału kwiat garnie<br />Do każdej filiżanki w osobny garnuszek,<br />Aby każdą z nich ubrać w osobny kożuszek.<br /><br />Panie starsze już wcześniej wstawszy piły kawę,<br />Teraz drugą dla siebie zrobiły potrawę<br />Z gorącego, śmietaną bielonego piwa,<br />W którym twaróg gruzłami posiekany pływa.

 

 

* Witaj mi, witaj, wonna czaro mokki!<br />Kocham twą duszę, o płynny hebanie,<br />Aromatyczne pary twej obłoki,<br />Któremi buchasz w polewanym dzbanie,<br />Kiedy kipiące twych ziarn gotowanie<br />Cały glob ziemski czyni mą dzierżawą;<br />Oto spoczęłaś w białej porcelanie,<br />Arabskich pustyń córo, czarna kawo!

 

==Zobacz też==