Richard Paul Evans

Richard Paul Evans (ur. 1962) – amerykański pisarz.

Dotknąć nieba

(ang. The Walk; tłum. Hanna de Broekere)

• Jako chłopiec usłyszałem tę historię w kościele. Pewien mężczyzna naprawiał pochyły dach na wysokim budynku i w pewnej chwili zaczął się zsuwać. Zbliżając się do krawędzi, zaczął się gorączkowo modlić: „Uratuj mnie, Panie, a będę chodzić do kościoła w każdą niedziele, przestane pic i stanę się najlepszym człowiekiem w mieście”. Gdy tylko wypowiedział ostatnie słowo swojej modlitwy, jego spodnie zahaczyły o wystający gwoźdź i w ten sposób został uratowany. Mężczyzna wzniósł oczy ku niebu i krzyknął: „W porządku, Panie Boże. Sam sobie poradziłem”. Trudno o prawdziwszy obraz ludzkiej natury.

• Możemy użalać się nad sobą i opłakiwać to, co straciliśmy, albo możemy wykorzystać porażki i stratę jako bodziec do rozwoju. Ostatecznie wybór zawsze należy do nas.

• (...) niektórzy ludzie przestali poszukiwać piękna, a potem dziwią się, że ich życie jest takie brzydkie. Nie stań się jedną z takich osób. Zdolność do podziwiania piękna pochodzi od Boga. Zwłaszcza piękna w drugim człowieku. Poszukaj piękna w każdym kogo spotkasz, a na pewno je znajdziesz. Każdy nosi w sobie odprysk boskości. I każdy kogo spotkamy ma nam coś do przekazania.

• Pierwszy raz od wielu dni gwiazdy były widoczne. Była to jedna z tych chwil, gdy wznosząc oczy ku nocnemu niebu, czujemy się mali i nic nieznaczący. To napełniło mnie nadzieją. Pomyślałem sobie, że może Bóg ma więcej rzeczy na głowie niż niszczenie mojego życia.

• Podejście do czasu to jedno z najgłupszych zachowań ludzkości. Mówimy sobie, że zawsze jest jutro, choć przewidywanie tego, co stanie się jutro, jest jeszcze trudniejsze niż przewidywanie pogody. Odkładając do jutra urzeczywistnianie naszych marzeń, sami się z nich ograbiamy.

• W życiu często jest tak, że najzwyklejsze decyzje mają najstraszniejsze konsekwencje.

Na rozstaju dróg (2012)

(ang. Miles to go; tłum. Hanna de Broekere)

• Jeśli Bóg istnieje, to ma chore poczucie sprawiedliwości.
  • Zobacz też: Bóg, sprawiedliwość

• Przez dłuższy czas wpatrywała się w podłogę.
  – Jak żyć, gdy już nie chce się dłużej żyć? Ile razy sam sobie zadawałem to pytanie? – pomyślałem. – Po jednym dniu naraz – odpowiedziałem cicho. – Po jednym dniu naraz.

Obiecaj mi

(ang. Promise me; tłum. Hanna de Broekere)

• A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.

• Chcę, abyście czytając moją opowieść, pamiętali o jednej rzeczy. Że pomimo całego bólu – przeszłego, obecnego oraz tego, który jeszcze nadejdzie – postąpiłabym dokładnie tak samo. Oraz o tym, że czasu, który spędziłam z tym mężczyzną, nie oddałabym za nic – z wyjątkiem tego, za co, ostatecznie, go oddałam.

• Chyba jedyne, co wiedziałam na pewno, to fakt, że nie mogę jeszcze raz pozwolić się zniszczyć. Zbyt mało ze mnie zostało – moje serce było już niemal puste.

• Gdy już byłam gotowa, by zdjąć bandaż z nosa, toporem odcięto mi głowę.

• Jak można kochać strumień, a nie kochać źródła?

• Jest taka historyjka o pewnym gentlemanie, który czytał gazetę w pociągu, gdy nagle konduktor zawołał: „Zepsuły się hamulce! Nabieramy szybkość i za chwilę rozbijemy się na stacji kolejowej – wszyscy z pociągu!” Pasażerowie zaczęli wyskakiwać, w chwili gdy konduktor już miał sam wyskoczyć, zauważył, że ów gentleman nadal spokojnie czyta gazetę. „ A pan nie skacze?” – zapytał. Gentlemen odpowiedział: „Zaczekam, aż będę na stacji, i wtedy podejmę decyzję.” Powinnam była wyskoczyć, zanim pociąg zaczął nabierać szybkości.

• Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.

• Następne dwa miesiące minęły jak sen – jednak, jak po każdym śnie, przyszło przebudzenie.

• Nawet najprostsze i najbardziej zwyczajne czynności nabierają niezwykłej wartości, gdy mamy świadomość, że już się nie powtórzą.

• Nie byłby to pierwszy przypadek, kiedy ktoś musi najpierw przejść przez piekło, żeby trafić do nieba.

• Nie mogę narzekać. To znaczy, mógłbym, ale to by i tak nic nie dało, prawda?

• Nienawidziłam swojej bezradności. Nienawidziłam pragnienia, aby mój ból ukoił mężczyzna, który go zadał.

• Nienawiść, pretensje i złość to pasożyty, które żywią się sercem do czasu, aż nie pozostanie nic, czym mogłaby się pożywić miłość.

• Widocznie Bóg kocha głupców, skoro tylu ich stworzył.

• Za sprawą łaski lub przeoczenia Bóg zostawił dla nas na ziemi zakątki raju.

• Zastanawiam się, czy ci, którzy mówią, że „lepiej kochać i stracić niż nigdy nie kochać”, kiedykolwiek utracili ukochaną osobę.

• Złamane przyrzeczenia są jak rozbite lustra. Ranią tych, którzy się ich kurczowo trzymają i wpatrują w popękane odbicia samych siebie.

Podarunek (2009)

(ang. The Gift, tłum. Katarzyna Procner-Chlebowska)

• Czasem, by zrobić krok naprzód, musimy być gotowi spojrzeć za siebie.

• Instynkt macierzyński jest chyba najsilniejszą siłą świata.

• Nasze czyny nie są strzałami, które wypuszczone znikną gdzieś w kosmosie, są raczej bumerangami, które wrócą do nas prędzej czy później.

• Nie ma takiego cierpienia, którego miłość nie byłaby w stanie uleczyć.

• Prawdziwi bohaterowie niewiele mają wspólnego z naszymi wyobrażeniami o nich. Niekoniecznie są atrakcyjni i zachwycają imponującą posturą, mocno zarysowaną szczęką czy doskonale widoczną muskulaturą. Bohatera nie przekreśla niski wzrost lub niedoskonałości fizyczne, bo pięknem i siłą emanuje jego wnętrze.

• Przebaczenie nie wymaga od nas, abyśmy przymknęli na coś oczy, a raczej abyśmy je tak naprawdę otwarli.

Słonecznik (Bliżej słońca; 2006)

(ang. The sunflower, tłum. Dorota Kaczor)

• Aby lżej nam było dźwigać własne brzemię, najlepiej jest wziąć na siebie cudze.

• Dziwna ta amerykańska kultura. Załamujemy ręce, gdy słynny sportowiec skręci kostkę albo jakiejś gwieździe nie powiedzie się w małżeństwie, ale już mało nas obchodzi, że gdzieś w świecie sto milionów dzieci żyje na ulicach.

• Im głębiej studiuję historię, tym bardziej sobie uświadamiam, jak mało ludzkość się zmieniła. Scenariusze są wciąż te same, tylko aktorzy coraz inni.

• Miłość jest silniejsza od bólu.

• Miłość nigdy nie jest prosta i rzadko kiedy bezbolesna.

• Nadzieja sprawia, że chwytamy się wszystkiego, co nam podrzuci los.

• Nie ma biedniejszych ludzi niż ci, którzy nie potrafią docenić dobrobytu w którym żyją.

• Rozłąka jest dla miłości tym, czym wiatr dla ognia – małą gasi a wielką roznieca.

• Uczucia są jak dzikie zwierzęta – nie doceniamy ich gwałtownej natury, dopóki nie otworzymy klatek.

• W życiu jak w powieści – wszystko zatacza koło.

• Wszyscy nosimy w głowie obraz tego, jak powinno wyglądać nasze życie, namalowany pędzlem naszych pragnień i celów. Tymczasem w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że ono nigdy nie wygląda tak, jak sobie wyobrażaliśmy. W tym tkwi tajemnica człowieczeństwa. Choć wolimy w to nie wierzyć, życie w znacznej części jest tylko reakcją na okoliczności.

Stokrotki w śniegu (2010)

(ang. The Christmas List, tłum. Ewa Bolińska-Gostkowska)

• Chce zmienić to, co inni o nim myślą, czy sam chce się zmienić?

• Co jest istotą świąt Bożego Narodzenia? To proste pytanie: łaska Boża. Oraz zrozumienie tego, że nie możemy na nią zapracować, tak samo jak nie możemy zasłużyć na to, by w naszym życiu pojawiła się miłość. Ze swojej natury łaska jest darem, czymś, co otrzymujemy bezwarunkowo, nieobwarowane żadnymi nakazami, nie w zamian za coś. Najlepsze, co możemy zrobić, to otworzyć na nią nasze serca, by przyjąć ją w pełni, z całych sił, z całą mocą i przekonaniem, że dzięki niej możemy stać się lepszymi ludźmi. To moim zdaniem prawdziwy cud Bożego Narodzenia.

• – Ja już ci wybaczyłam – powiedziała. – Jak to możliwe? Przecież na to nie zasługuję. – Na tym właśnie polega miłość.

• Jest na tym świecie wielu dobrych ludzi. Ludzi takich jak ty, którzy nie mają łatwego życia, a jednak wciąż starają się postępować tak, jak należy. Bohaterowie dnia codziennego.

• Jeśli życie sprawia, że nie możesz ustać, uklęknij.

• Ludzie często szukają uzasadnienia dla swoich decyzji, nieważne, czy dobrych, czy złych, zmuszając innych do zrobienia tego, do czego musieli zmusić siebie.

• Może na tym właśnie polega piekło. Kiedy stajesz twarzą w twarz z prawdą. Widzisz cały ten ból, zło wyrządzone innym i wiesz, że nie możesz im pomóc.

• Tu nie chodzi o to, jakie masz zamiary, tylko o to, jak postępujesz.

• W życiu nie chodzi o to, by przeżyć burzę, ale o to, by tańczyć w deszczu.

• Wszyscy od czasu do czasu się gubimy. Jednak trzeba wierzyć, że warto się szukać.

• Wszyscy, a na pewno niektórzy z nas, mamy poważną wadę. To co jest dla nas najważniejsze, potrzebne do życia, bierzemy za oczywiste, za dane. Powietrze. Wodę. Miłość. Jeśli jest obok was ktoś, kogo kochacie, jesteście szczęściarzami. A jeśli ta osoba i was darzy miłością – możecie mówić o prawdziwym błogosławieństwie. Jeśli zaś marnujecie czas dany wam na tę miłość, jesteście głupcami!

Szukając Noel (2011)

(ang. Finding Noel, tłum. Bartosz Gostkowski)

• Dzieci nie pojawiają się na świecie z załączoną instrukcją obsługi. Samemu trzeba nauczyć się, jak radzić sobie z każdym z nich, a gdy ci to zaczyna wychodzić, one postanawiają wyprowadzić się z domu.

• Miłość jest jak róża: wszyscy skupiają się na jej kwiecie, ale to kolczasta łodyga utrzymuje ją przy życiu.

• Okazuj dobro wszystkim ludziom, bo nigdy nie wiesz, jaki krzyż przyszło im dźwigać ani jak bardzo potrzebują twojego wsparcia.

• Zemsta smakuje jedynie tym, którzy nadal dźwigają kajdany.
  • Zobacz też: zemsta

• Złe rzeczy z czasem mijają.