Przepowiednie

(Przekierowano z Przepowiednia)

Przepowiednia – wypowiedź o wydarzeniach, które mają nastąpić, określająca ich szczegóły.

  • A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie.
  • Dlatego Pan sam da wam znak:
    Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
    i nazwie Go imieniem Emmanuel.
    Śmietanę i miód spożywać będzie,
    aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro.
  • Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym.
  • Niedaleko zatoki i w dwóch miastach pojawią się niewidzialne dotąd plagi – głód, zaraza, które zostały zrzucone przez żelazo, będą prosić nieśmiertelnego Boga o pomoc.
  • Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu.
  • Owego dnia to się stanie:
    Pan podniesie po raz drugi rękę,
    aby wykupić Resztę swego ludu,
    która ocaleje, z Asyrii i z Egiptu,
    z Patros i z Kusz, z Elamu i Szinearu,
    z Chamat i z wysp na morzu.
    Podniesie znak dla pogan
    i zgromadzi wygnańców Izraela;
    pozbiera rozproszonych z Judy
    z czterech stron świata.
  • Podczas ostatnich prześladowań Świętego Kościoła rzymskiego, rządzić będzie Piotr Rzymianin, który przyniesie swemu stadu wiele zmartwień. Potem miasto siedmiu wzgórz zostanie zniszczone, straszliwy sędzia będzie sądził ludzi.
  • „Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić”; potem dodał: „Tak liczne będzie twoje potomstwo”.
  • Tak mówi Pan: O północy przejdę przez Egipt. I pomrą wszyscy pierworodni w ziemi egipskiej od pierworodnego syna faraona, który siedzi na swym tronie, aż do pierworodnego niewolnicy, która jest zajęta przy żarnach, i wszelkie pierworodne bydła.
  • W owym dniu zagwiżdże Pan na muchy
    przy końcu odnóg nilowych w Egipcie
    i na pszczoły w ziemi asyryjskiej.
    I przylecą, i wszystkie razem obsiądą
    parowy potoków i rozpadliny skalne,
    każdy krzak kolczasty i wszystkie pastwiska.
  • W pocie więc oblicza twego
    będziesz musiał zdobywać pożywienie,
    póki nie wrócisz do ziemi,
    z której zostałeś wzięty;
    bo prochem jesteś
    i w proch się obrócisz!
  • W roku 1999, w siódmym miesiącu, zstąpi z nieba wielki i straszliwy monarcha, aby wskrzesić wielkiego króla Hunów. Przed i po przyjściu Mars panować będzie szczęśliwie.
  • Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę,
    pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
    ono zmiażdży ci głowę,
    a ty zmiażdżysz mu piętę.
  • Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,
    pantera z koźlęciem razem leżeć będą,
    cielę i lew paść się będą społem
    i mały chłopiec będzie je poganiał.
    Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie,
    młode ich razem będą legały.
    Lew też jak wół będzie jadał słomę.
    Niemowlę igrać będzie na norze kobry,
    dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii.
  • Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu. Bo na podstawie słów twoich będziesz uniewinniony i na podstawie słów twoich będziesz potępiony
  • Z powodu śmierci bardzo starego papieża wybrany zostanie Rzymianin w bardzo dobrym wieku. Będzie się o nim mówiło, że osłabi Tron Piotrowy, jednak będzie długo dzierżył w bólu.
  • Zło zostanie naprawione,
    Gdy w tę Aslan przyjdzie stronę;
    A gdy głośno on zaryczy,
    Znikną smutki i gorycze;
    A gdy zębem wkoło błyśnie,
    Zimę nagła śmierć uściśnie,
    A gdy grzywą złotą wstrząśnie
    Da początek wiecznej wiośnie.

O przepowiedniach

edytuj
  • Wszystkie przyzwoite przepowiednie są do rymu.
  • Żydzi neofici umieli wszędzie dojrzeć w Starym Testamencie związek z życiem Jezusa i przepowiednię, która właśnie jego dotyczyła, a kto czytał i rozumiał Stary Testament inaczej, ten był zaślepiony. Podobnie ustęp z Jeremiasza XXXI 15 znalazł zastosowanie do opowiedzianej tu rzezi niewiniątek. Widać, że opowiadań tych i miejsc ze Starego Testamentu nie gromadził tu historyk ani filolog, tylko człowiek czytający pisma proroków i Psalmy po swojemu, opanowany jedną myślą nieodpartą, że tam wszędzie chodziło o Jezusa. Nawet, kiedy mówiło się o czym innym. Stąd nieodparte poczucie ukrytego związku między brzmieniem cytat starotestamentowych a szczegółami z życia Jezusa.