Polowanie

Polowanie – w języku łowieckim ogół czynności wykonywanych przez myśliwych z zachowaniem obowiązujących przepisów.

• Kończymy się sezon, ale zaczynają się polowania, które na Spitsbergenie są naturalnym sposobem rodzinnego spędzania czasu. Poprzez myślistwo uczy się dzieci szacunku dla natury. Tutaj prawie wszyscy jedzą mięso, więc dzieciom od najmłodszych lat pokazuje się, skąd ono pochodzi. Co roku przedszkola organizują dla pięciolatków polowanie na renifera, a zabite zwierzę przywozi się na plac zabaw, gdzie ojcowie oprawiają je na oczach dzieci. Niektóre patrzą z obrzydzeniem, inne biegają w koło, wymachując odciętymi kopytami. Jedne kroją ścięgna jak należy, inne zatykają nos, bo im martwy renifer pachnie, jakby ktoś puścił bąka.
  • Autor: Ilona Wiśniewska, „Białe. Zimna wyspa Spitsbergen”, wydawnictwo Czarne, wydanie II, Wołowiec 2017, ISBN 978-83-8049-521-0, s. 61
  • Zobacz też: Longyearbyen, łowiectwo, renifer, Spitsbergen

Polowanie

• Polowanie to tylko tchórzliwe określenie szczególnie tchórzliwego morderstwa na innym stworzeniu. Polowanie jest odmianą choroby umysłowej ludzi.
  • Jagd ist nur eine feige Umschreibung für besonders feigen Mord am chancenlosen Mitgeschöpf bez szans. Die Jagd ist eine Nebenform menschlicher Geisteskrankheit. (niem.)
  • Autor: Theodor Heuss
  • Źródło: zitate-online.de

• Właśnie wtenczas myśliwi smycze zatrzymali
  I wszyscy nieruchomi w miejscach swoich stali;
  Jeden drugiemu ręką dawał znak milczenia,
  A wszyscy obrócili oczy do kamienia,
  Nad którym stał pan Sędzia; on zwierza obaczył
  I rąk skinieniem swoje rozkazy tłumaczył.
  • Autor: Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, księga II Zamek, 79–84