Michaił Gorbaczow

ostatni przywódca ZSRR (1985–1991), noblista pokojowy

Michaił Siergiejewicz Gorbaczow (1931–2022) – radziecki polityk, ostatni przywódca ZSRR; laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

  • Amerykańska polityka opiera się na dwóch zasadach: każdy prezydent USA powinien mieć swoją wojnę. I druga: mogą przy tym zostawić innych bez pomocy. A przy tym podkreślają z upodobaniem, że są prawdziwymi chrześcijanami.
    • Źródło: „Argumenty i Fakty”, 28 lutego 2003
Michaił Gorbaczow (1987)
  • Bądźmy realistami, władze chińskie musiały się bronić, to samo dotyczy nas. Trzy tysiące – i co z tego?
    • Opis: na posiedzeniu Politbiura z 4 października 1989 rozważając siłowe stłumienie demonstracji w Gruzji, Azerbejdżanie i na Litwie.
    • Źródło: Christian Neef, Akta Gorbiego, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 8 sierpnia 2011
  • Cechą zła Stalina było to, że postawił on moralność na głowie: to co było złe stało się dobre, to co było dobre, złe. Był to człowiek, który przestał dostrzegać fakt, że ludzka godność i dobrobyt leżą w sercu każdego postępu.
    • Opis: o Józefie Stalinie.
    • Źródło: Miranda Twiss, Najwięksi zbrodniarze w historii, tłum. Arkadiusz Czerwiński, wyd. Muza, Warszawa 2004, ISBN 8373194428, s. 132.
  • Dla nas Czeczenia jest jak długotrwała choroba.
    • Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 czerwca 2004
  • Jakoś nie mogę sobie wyobrazić, co można robić w raju. Owieczki pasać? Pastuszkowie, fujareczki – nie, ja się do tego nie nadaję.
    • Źródło: „Forum”, 28 listopada 2011
  • Jest pewien moment, pewna decyzja, którą ludzie mają mi za złe jeszcze dziś, po dwudziestu latach.
    • Źródło: Christian Neef, Akta Gorbiego, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 8 sierpnia 2011
  • Jeżeli nie my, to kto? Jeżeli nie teraz, to kiedy?
    • Opis: z wystąpienia na plenum KC KPZR, które zapoczątkowało pierestrojkę.
  • Potrzebujemy demokracji jak powietrza do oddychania.
    • Демократия нам нужна как воздух для дыхания. (ros.)
    • Opis: wypowiedziane na plenum KC KPZR, styczeń 1987.
    • Źródło: Ryszard Wojna, Leksykon XX wieku
  • Rosyjscy politycy – podobnie jak Zachód – muszą wyciągnąć lekcję z ostatnich siedmiu lat. Nie można narzucać państwu obcej mu polityki. Nie można przeprowadzać reform niedemokratycznymi metodami, za wszelką cenę, ponieważ wiedzie to do korupcji i zabija reformy.
    • Źródło: „Time”, 20 września 1998
  • Słyszałeś pewnie o zajściach w Gruzji. Groźni wrogowie naszego systemu prowokowali nas hasłami. Krzyczeli nawet, że chcą wojsk NATO w swojej republice. Musieliśmy podjąć zdecydowane działania i bronić pierestrojki.
    • Opis: rozmowa z politykiem SPD Hansem-Jochenem Voglem, o demonstracji w Tbilisi z 9 kwietnia 1989, stłumionej przez Armię Radziecką.
    • Źródło: tvn24.pl, 12 sierpnia 2011
  • Wejście Rosji do Unii Europejskiej zapewne uczyniłoby tę organizację zbyt dużą i mogłoby stać się nawet źródłem jej upadku.
  • Związek Radziecki był zakładnikiem politycznych wojen toczonych na wewnętrzny użytek. Szybko wyszło na jaw, że kraj nie potrafi się przystosować do wyzwań współczesnej nauki i technologii, że ucieka od reform strukturalnych. To był główny powód krachu ZSRR.
    • Źródło: „Newsweek”, 13 maja 2001

O Michaile Gorbaczowie

edytuj
  • Gorbaczow nie panował nad procesem rozkładu ZSRR i w chaosie tracił ogląd sytuacji.
    • Autor: Christian Neef, Akta Gorbiego, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 8 sierpnia 2011
  • Jest po stronie tych, którzy mordowali w Wilnie.
    • Autor: Anatolij Czerniajew, doradca prezydenta Gorbaczowa
    • Opis: zapis w osobistym dzienniku ze stycznia 1991.
    • Źródło: Christian Neef, Akta Gorbiego, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 8 sierpnia 2011
  • Michaił Gorbaczow odegrał pierwszoplanową rolę swoją decyzją, aby w 1989 r. nie interweniować w Polsce zbrojnie. Gdyby w ZSRR rządził jeszcze Leonid Breżniew i jego następcy, mielibyśmy interwencję wojskową. Gorbaczowa namawiali do niej Erich Honecker i Nicolae Ceausescu. Ceausescu trafnie rozpoznał sytuację, że zmiany w Polsce staną się jego końcem.
  • Towarzysz Gorbaczow ma miły uśmiech, ale zęby ze stali.
    • Autor: Andriej Gromyko na plenum KC KPZR, przed wyborem Michaiła Gorbaczowa na sekretarza generalnego KC KPZR, 11 marca 1985