Madagaskar 3

Madagaskar 3 (ang. Madagascar 3: Europe’s Most Wanted) – trzecia część filmu Madagaskar wyprodukowana w 2012 roku przez studio DreamWorks. Autorami scenariusza są Noah Baumbach i Eric Darnell. Dialogi polskie: Bartosz Wierzbięta.

Wypowiedzi postaci

Alex

A małpy są jak dym, a gdzie dym, tam i ogień. A gdzie ogień, tam pingwiny!
- Opis: podczas szukania pingwinów w kasynie.

A wiecie, co ja na to? Możecie sobie robić cyrk bez zwierząt, ale to nie znaczy, że możecie sobie robić cyrk ze zwierząt!
- Opis: o cyrkowcach z Circ de Soleil w czasie przemowy.

Co on, ma jakiś problem? (naśladując Witalija) „Jestem wielki, ruski kot i wszyscy boją sję mnie!”.
- Opis: o Witaliju.

Co ty robisz? Zebry nie umieją prowadzić! Tylko pingwiny i ludzie potrafią!
- Opis: podczas ucieczki samochodem, do Marty'ego.

Okej, faza pierwsza: wpadamy do kasyna, łapiemy pingwiny i zmuszamy, aby zawiozły nas swoim szympansolotem do Nowego Jorku. (…) Faza druga: strzelamy im focha za to, jak nas zostawiły w Afryce. (…) Faza trzecia: przepraszamy pingwiny, że strzeliliśmy aż takiego focha, ale… wiemy, że daliśmy im do myślenia. Faza czwarta: wracamy do Nowego Jorku.
- Opis: plan powrotu do Nowego Jorku.

Po co nam człowieki, wystarczy, że mamy parę. Co człowiek mówi, jak ma prawdziwą parę? Mówi: „Jestem bestią!”. A bestia to zwierzę! Zróbmy swój własny, zwierzęcy cyrk. Bo kiedy ktoś idzie za głosem serca, to dochodzi, dokąd chce. (…) Osiąga to, co chce. (…) Pod warunkiem, że spróbuje.
- Opis: przemowa do cyrkowców.

Stworzymy cyrk, o którym do tej pory nikomu się nawet nie śniło. To będzie faza 4,7b, w której to, aby wrócić do domu, stworzymy coś, czego nie było. Coś niesamowitego, coś całkiem nowego, coś… coś niewyobrażalnego. Jakiś… jakiś odjazd. Coś takiego, że promotor przeżyje autentyczny szok.
- Opis: wymyśla kolejny plan powrotu do Nowego Jorku.

To jest trapez miłości, tak.
- Opis: podczas nauki Gii, Alex powiedział to, gryząc belkę.

W cyrku trzeba iść za głosem serca. Nieważne, w którą stronę!

Captain Chantel DuBois

Biedne zwierzątka. Mogłyście mieć tak dobrze w lesie… A tehraz macie mnie!

Całkiem nieźle, lwie. Ghra thrwa!
- Opis: po tym, jak Alex jej uciekł po raz pierwszy.

Jaki wstrząsający spektakl, monsieuhr Zihrkusmeistehr! Chłonęłam go ze łzami w oczach. (śmieje się pod nosem) No, bez łez.
- Opis: o przedstawieniu w Londynie.

(nucąc pod nosem „Non, je ne regrette rien”, odbiera telefon) Mów. Oui. Zèbhre…? Hippo? Gihrafe? I LEW?! (odkłada słuchawkę; mówi do jej podwładnych) Gdy miałam sześć lat, udusiłam piehrwszą papugę; utopiłam piehrwszą welonkę; przekahrmiłam piehrwszego węża! Ha, ha, ha! Dziś nahreszcie nadeszła chwila, na któhrą przygotowywałam się całe życie! Apogeum mojej kahriehry: polowanie na khrólewską bestię! (strzela nabojem usypiającym w miejsce, gdzie ma stanąć głowa lwa)
- Opis: po tym, jak dowiedziała się o zajściu w kasynie.

Nigdy nie chodziło mi o pieniądze. Chodziło mi… o lwa.
- Opis: w zoo w Central Parku, przed próbą uśpienia Alexa.

Król Julian

Byłem dla ciebie tylko emocjonalnym materacem, i to do tego nadmuchiwanym! Ale od teraz, kochana, śpisz na podłodze!
- Opis: do Sonii.

Masz taką szorstką szczecinę, cenię to w kobiecie.
- Opis: o Sonii, w pociągu.

Sonia, przebacz mi. Nie chcę już być królem ani coś. Uczepiłem się tego, kim jestem, kim ty jesteś, czym śmierdzisz. A liczy się tylko to, czym śmierdzimy we dwoje.
- Opis: Julian wraca do cyrku.

Tylko żadnych zdjęć! Błagam! Heeej! Tu jestem! Żadnych... (w zwolnionym tempie, trafiony nabojem z pistoletu DuBois) …zdjęć, proszę! He, he!
- Opis: podczas ucieczki samochodem przed DuBois i jej pomocnikami.

Marty

Nie chcę być dłużej częścią stada. Teraz to ja będę częścią klucza. Będę latał, stary.
- Opis: po wystrzeleniu z armaty.

Wyglądam jak tęcza w czarno-białym filmie.
- Opis: po postrzeleniu środkiem usypiającym.

Żałuję, że kiedykolwiek opuściłem to miejsce, bo gdybym nie wyszedł z klatki, nie wiedziałbym, że czegoś mi brakuje.
- Opis: na widok klatek w zoo.

Inne postacie

Cyrkowcy trzymają się razem.
- Postacie: Stefano, Gia

Dlaczego my nigdy nie możemy... wylądować normalnie?
- Postać: Melman
- Opis: gdy kolejny raz rozbili się samolotem.

Nie, nie, nie, nie, raczej przeciętnie inteligentny. Chociaż podejrzewam, że troszkę poniżej normy.
- Postać: Stefano
- Opis: o sobie, po tym, jak Alex powiedział, że jest genialny.

Pst! Señorita piękny Lolo! Tenemos una problema grande.
- Postać: Skipper
- Opis: do Aleksa.

Taniec. Jaki w ogóle sens ma takie kołysanie się i podskakiwanie w miejscu? A już muzyka to kompletnie wybija mnie z rytmu.
- Postać: Melman

Ten samolot to złom. Kaputt! Rozbity na amen! Nie ma szans, żeby poleciał.
- Postać: Skipper
- Opis: o rozbitym wehikule.

Walka na poduchy to nie jest sport dla wiotkich w uszach. (uderzony przez Rico poduszką, z której wysypuje się pierze) W trąbę jeża! Te poduszki są wypełnione pisklętami!
- Postać: Skipper
- Opis: podczas walki na poduszki.

Dialogi

Ta sekcja ma chronologiczny układ cytatów.

Marty: Alex, spokojnie, mam dla ciebie ekstraśną wiadomość.

Alex: Czyżby pingwiny? Wróciły i wracamy do domu?

Marty: Nie, ale zobaczysz, że się ucieszysz.

Alex: Kolejny dzień do bani.

Alex: Gloria, jesteś Statuą Wolności!

Gloria: A jakie mam krągłości, skarbie!

Alex: A, Melman, ty Moście Brookliński, ty!

Melman: Bałem się, że mnie pomylisz z Golden Gate.

Opis: przyjaciele stworzyli dla Aleksa makietę Nowego Jorku.

Melman: Ale jak lew, zebra, żyrafa i hipopotam mają wejść do kasyna w Monte Carlo?

Marty: A co za różnica? Najlepiej gęsiego.

Alex: Za powrót.

Marty: Za powrót.

Melman: Za powrót.

Gloria: Za powrót.

Król Julian: Zapiekanka.

Opis: kładąc na wprost prawe dłonie.

Melman: (z rurką tlenową w buzi) Omo mono. Mame mamymo!

Alex: (z rurką tlenową w buzi) Co?

Melman: (wyjmując rurkę) Oto ono. Nasze kasyno!

Alex: (dalej z rurką w buzi) Świemie. Mam majmiemy me mimmimy!

Marty: (z rurką tlenową w buzi) Co?

Alex: (wyjmując rurkę) Mówię: "Świetnie. Tam znajdziemy pingwiny!".

Marty: (z rurką tlenową w buzi, bełkocze niewyraźnie)

Gloria: (wyjmując rurkę) Co?

Marty: (wyjmując rurkę) Ble-bilibi-libi-le, dibi-libi-blibi-le!

Alex: Ćśśś! Przestańcie! Operacja „Zabezpieczyć pingwiny” to nie czas na krotochwile, musimy działać niepostrzeżenie! Jesteśmy niewidzialni. I zero, ale to zero hałasu…

Król Julian: (płynąc z Maurice'em i Mortem na łódce-kaczce, śpiewając) Everybody dance now! (strzelają fajerwerki z łódki) Yeah, yeah, yeah, yeah, everybody dance now! Yeah!

Opis: przed portem w Monte Carlo.

Alex: Dobra, wiemy, że nie wpuściliby zwierząt na teren kasyna, więc szukamy kogoś w przebraniu.

Marty: O matko, ale koszmarnie w mordoszpetna kobita! I mówię to jako komplement.

Opis: widząc przebraną małpę.

Kowalski: A kupimy sobie jumbo jeta?

Skipper: I to złotego, skarbie.

Kowalski: Szefie, samolot ze złota nie oderwałby się od ziemi.

Skipper: Kowalski, będziemy bogaci, bogacze nie podlegają prawom fizyki, a teraz gramy.

Alex: Marty, która to faza?

Marty: Yyy… faza trzy, przeprosiny.

Alex: Jasne. (do Skippera) Stary, tak nam głupio.

Skipper: Cóż, przeprosiny przyjęte. Turlamy się. (on i Kowalski się turlają)

Alex: Marty, a gdzie faza druga? Nie strzeliliśmy focha.

Opis: spadli ze szklanego sufitu i wywołali panikę w kasynie.

Alex: Co to było?

Gloria: Gdzie jesteśmy? Co to jest?

Skipper: (na dodatkowym siedzeniu) Nasz średnio opancerzony wóz kempingowy. (przekręca dźwignię)

Dźwięk z melodyjką: Autko robi brum-brum.

Skipper: Do deski, panowie!

Opis: gdy wszyscy znaleźli się w aucie.

Melman: Słuchajcie, mamy ogon.

Król Julian: Paparazzi!

Opis: podczas ucieczki samochodem.

Skipper: No i co siedzisz, jak ten cieć? Łap za kółko.

Alex: Zwariowałeś? Jestem nowojorczykiem, jeżdżę metrem!

Opis: podczas ucieczki samochodem.

Alex: Okej, Marty, zgubiliśmy ją. Może zacząłbyś zwalniać, co?

Marty: Nie mogę, nie ma hamulców!

Skipper: (do Rico) Nie ma?! Wiecie, co zbędne, żołnierzu.

Skipper: Kowalski, jak nasza sytuacja?

Kowalski: Dobra o tyle, że ta piosenka zaraz się skończy.

Skipper: I to jest muzyka dla moich uszu. A zła, ponieważ…?

Kowalski: Wcześniej czy później przekładnie trafi szlag. (samolot zaczyna się rozpadać) To już tylko kwestia czasu, kiedy… (samolot spada)

Opis: podczas ucieczki samolotem.

(Zwierzęta cofają się z krzykiem na widok zdenerwowanego Witalija otwierającego wagon cyrkowy)

Witalij: A wy cziego tu szukacje!?

Alex: Błagam, daj nam się schować. Tylko na chwilę, naprawdę!

Witalij: Absolutnije, nje wchodzi w grę. Ty przestań sję głupio szczerzyć i пошёл вон!

Alex: Oj, weź, stary, ale tak między nami kotami, kto jak kto, ale kot kota nie poratuje? No, przestań! Tylko na…

Witalij: НЕТ! To pojazd dla tych, co работаю в цирке! (zasuwa drzwi)

(za drzwiami wagonu)

Stefano: Witalij, oni mają kłopoty!

Witalij: Stefano, my nie zapraszamy kłopoty do nasz cyrk. Albo ten lew – grzywa za duża i za lsniąca.

Stefano: Mamma mia, Witalij, nie mów tak!

Witalij: Ну, что to za lew? To nie lew. To baba! (śmieje się)

Opis: pierwsze spotkanie ze zwierzętami z cyrku „Zaragoza”.

Witalij: Który jest u was najważniejszy? (Marty wskazuje na Alexa; Witalij podchodzi do niego) Powiedz swoim товарищом, że u nas jest zasada, której nigdy… nie… łamiemy!

Alex: Nie będzie Niemiec… pluł nam… w paszczę?

Witalij: НЕТ! Właścicjel cyrku nie godzi sję na pasażerów na gapę! (śmieje się; Pingwiny pojawiają się w wagonie)

Skipper: Święte słowa, Ruski! Aczkolwiek właściciel cyrku może zrobić wyjątek, jeśli ci pasażerowie przypadkiem są właścicielem. Вот zagwozdka!

Witalij: Что это ptaszek przebrany za kelnera mi tu opowiada?

Skipper: (do małp) Oświećcie pana. (Małpy pokazują portmonetkę z brylantami)

Witalij: Этот cyrk nie zmieniał sję od pokoleń. Dobra, tradycyjna rozrywka dla całej rodziny.

Stefano: Aha. Tylko że przez ostatnie kilka pokoleń rodzina… rozrywa się jakby mniej.

Opis: w odpowiedzi na plan Aleksa.

Marty: Jesteś pewien, że tego chcesz?

Stefano: Tak, jestem.

Marty: Bo jeśli chcesz odejść z hukiem, to jesteś na dobrej drodze.

Stefano: Si. Co znaczy: „tak”.

Opis: Stefano chce się wystrzelić z armaty.

Alex: Uch… Hej, cześć.

Gia: Podziwiam, jak udało ci się ich zagonić do pracy.

Alex: O, dzięki.

Gia: A już to, co mówiłeś o głosie serca, to było jak poezja.

Alex: Poezja to piękna pasja, zgadzam się, fakt, nawet taka bez rymu.

Gia: A trapez to moja pasja.

Alex: No i świetnie, chętnie popatrzę, jak tam sobie, he, he, u góry…

Gia: Wiem, naucz mnie!

Alex: Co?

Gia: Naucz mnie.

Alex: A.. ja zawsze występuję solo, więc raczej… em, raczej nie…

Gia: A może trapez to dla ciebie ciut za wysoko, co?

Alex: Och... tak się składa, że ciut, ciut nie.

Gia: Pokaż!

Alex: Hę? Pokaż? Co ty, masz pięć lat?

Gia: Skąd wiedziałeś? Tak.

Opis: rozmowa Aleksa z Gią

Witalij: Macje dobre show bez меня.

Alex: Hej! A ja mam dobrą lewą nogę, ale bez prawej daleko nie zajdzie!

Witalij: Zrób sztuczną nogę, wtedy zajdzjesz.

Opis: Witalij nie chce wystąpić w przedstawieniu.

Stefano: Alicio, udało się! Może jednak jestem przeciętnie inteligentny!

Alex: A może nawet trochę powyżej normy?

Stefano: Nie, to już nie sądzę.

Opis: po sukcesie w przedstawieniu w Londynie.

Alex: Mój głaz jest mniejszy niż zapamiętałem.

Marty: O, jest malowidło. W naturze wygląda to jednak lepiej, no nie?

Gloria: Ojej, tutaj będziemy mieszkać osobno, Melman.

Melman: Yhym.

Gloria: Zawsze tak było?

Opis: po powrocie do zoo.

Witalij: Bolszewickie brednie!

Skipper: Niechętnie to mówię na amerykańskiej ziemi, ale ten Ruski ma rację.