Lukrecjusz

Lukrecjusz (właśc. Titus Lucretius Carus; ok. 99 p.n.e. – ok. 55 p.n.e.) – rzymski poeta i filozof.

Lukrecjusz

De rerum natura, 1570

O naturze rzeczy

(łac. De rerum natura)

• A życia nikt nie otrzymuje na własność, lecz wszyscy do użytku.
  • Vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu (łac.)
  • Źródło: III, 971
  • Zobacz też: życie

• Bowiem jak małe dzieci w nocy nie zmrużą oka
  Drżąc przed strachami, równie my czasem i w dzień biały
  Boimy się upiorów, zwodniczych i nietrwałych
  Jak te, przed których widmem trwoży się serce dzieci.

• Bo ileż mogą oszustw i ileż wymyślić baśni
  Ci, co za wszelką cenę nie pragną życia rozjaśnić!

• Co minęło, nie wróci; daremne błagania!

• Kto unika miłości nie tracąc jej czarów, ale nie płacąc okupu, zbiera najwięcej rozkoszy.

• Mężczyzn namiętność bardzo często oślepia, każąc widzieć w kochance zalety, których nie ma.

• Nauka uwolniła człowieka od lęku przed bogami.
  • Zobacz też: religia

• Religia rodziła czyny zbrodnicze i niegodziwe.
  • Tantum religio potuit suadere malorum. (łac.)
  • Źródło: I, 101

• Nic nie może dotykać, ani być dotykanym, tylko ciało.
  • Tangere enim et tangi, nisi corpus, nulla potest res. (łac.)
  • Źródło: I, 305

• Wzmagają się jedne narody, inne marnieją (…) i jak gońcy przekazują pochodnie życia.
  • augescunt aliae gentes aliae minuuntur (…) et quasi cursores vitai lampada tradunt (łac.)
  • Źródło: II, 77/79

• Z głębi serca.
  • Ab imo pectore. (łac.)
  • Źródło: III

• Złote słowa.
  • Aurea dicta (łac.)
  • Źródło: III, 12
  • Zobacz też: słowo

• Z niczego nic.
  • De nihilo (…) nihil (łac.)

• Żądza, choć niema, mówi o przyszłej rozkoszy.