Lokator
Lokator – francusko-amerykański dreszczowiec filmowy z 1976 w reżyserii Romana Polańskiego, według scenariusza napisanego wraz z Gérardem Brachem na podstawie powieści Rolanda Topora zatytułowanej Chimeryczny lokator.
Wypowiedzi postaci
edytuj- Kiedy odetną mi rękę, mówię: ja i moja ręka. Gdyby wyjęto mi żołądek i nerki, załóżmy, że byłoby to możliwe, mógłbym powiedzieć: ja i moje wnętrzności. Rozumiesz? A jeśli odcięto by mi głowę, powiedziałbym ja i moja głowa? Czy ja i moje ciało? Jakie moja głowa ma prawo, żeby nazywać się mną?
- Nie rozumiem jak można popełnić samobójstwo. To przekracza moje wyobrażenie.
- Opis: Trelkovsky do Stelli.
O filmie
edytuj- Im dłużej żyję wśród ludzi, tym bardziej czuję się jak nieszczęsny Trelkowski – obserwowany, obgadywany, wtłaczany w szatki Simone Choule…
- Autor: Tomasz Beksiński, Simone Choule (felieton)
- Nigdy nie zapomnę chwili, gdy pierwszy raz zobaczyłem Lokatora Polańskiego. Było to w warszawskim Iluzjonie, gdzieś wczesną wiosną 1980 roku. Poszedłem na film z rodzicami. Pamiętam, że opuszczaliśmy kino w dziwnych nastrojach. Moja Mama była przerażona, a na mojej twarzy widniał perwersyjny grymas. Mam nadzieję, że teraz wreszcie zrozumiałaś, jak się czuję na tym świecie – powiedziałem.
- Autor: Tomasz Beksiński, Simone Choule