Kerstin Gier

Kerstin Gier (ur. 1966) – niemiecka pisarka.

Trylogia czasu

Czerwień rubinu

(niem. Rubinrot, wyd. Egmont, Warszawa 2011, tłum. Agata Janiszewska)

• Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie?
  Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.
  • Postać: Gwendolyn Shepherd

• – Gotowa, Gwendolyn? (…)
  – Gotowa, jeśli i ty jesteś gotów.
  • Postacie: Gideon i Gwendolyn.

• – Jest w nim zakochana.
  – Nie, nie jest.
  – Ależ tak, jest. Tylko jeszcze o tym nie wie.
  • Opis: rozmowa Lucy i Paula o Gwendolyn i Gideonie.

• Nie ufaj nikomu. Nawet swoim przeczuciom.
  • Postać: Grace Shepherd
  • Opis: do Gwendolyn.

• Opal i bursztyn to pierwsza para, agatu w B głosy, wilka awatara, duet – solutio! – z akwamarynem, za nimi z mocą szmaragd z cytrynem, karneole bliźniacze to Skorpion, ósmy jest jadeit, digestion. W E-dur czarny turmalin pobrzmiewa, w F blask szafiru jasny olśniewa i diament, z nimi prawie w rzędzie, jedenaście i siedem, Lew poznany będzie. Projectio! Czas płynie strumieniem, rubin to początek lecz i zakończenie.
  • Opis: z tajnych pism hrabiego de Saint Germain.

• – Paliłyście coś? – spytał potem Gordon.
  – Nie, kretynie – zaatakowała go Leslie. – Chciałyśmy sobie tylko w spokoju pogadać.
  – Poszłyście na wagary, bo chciałyście sobie pogadać?! – Gordon stuknął się w głowę. – O rany! Dziewczyny!

• – Reszta mnie nie widzi – powiedział mały duch.
  – Wiem. Mam na imię Gwendolyn. A ty?
  – Dla ciebie wciąż jeszcze doktor White.
  – Mam na imię Robert – powiedział mały duch.
  – To bardzo ładne imię – zauważyłam.
  – Dziękuję uprzejmie – powiedział doktor White. – Za to ty masz bardzo ładne żyły.
  • Opis: Gwendolyn rozmawia z duchem.

• Rubin czerwony magią kruka obdarzony, G-dur zamyka krąg, przez dwunastu utworzony.
  • Postać: hrabia de Saint Germain
  • Opis: o Gwendolyn.

• Tajemnica ma wielką moc i daje wielką moc temu, kto potrafi ją wykorzystać. Ale moc w rękach niewłaściwego człowieka jest bardzo niebezpieczna.
  • Postać: Grace Shepherd
  • Zobacz też: tajemnica

• Wiem, że istnieją rzeczy na niebie i ziemi, których nie potrafimy sobie wytłumaczyć. Ale być może nadajemy tym rzeczom zbyt wielkie znaczenie, zajmując się nimi tak mocno.
  • Postać: Grace Shepherd

Błękit szafiru

(niem. Saphirblau, wyd. Egmont, Warszawa 2011, tłum. Agata Janiszewska)

• – (…) Ale dżentelmen nie rozmawia o takich sprawach.
  – Zgodziłabym się na taką wymówkę, gdybyś był dżentelmenem.
  • Opis: rozmowa Gideona z Gwendolyn.

• Broń, z którą człowiek nie umie się obchodzić, zostaje z reguły użyta przeciw niemu.
  • Postać: Gideon de Villiers

• Dobra wiadomość jest taka, że winą za twój brak umiejętności całkowicie obarczają twoją matkę. W ogóle baby są winne wszystkiemu, co do tego tajemniczy panowie byli zupełnie zgodni.
  • Postać: Xemerius
  • Opis: o członkach loży hrabiego de Saint Germain.

• – Gwendolyn, oddychaj normalnie, wdech i wydech. (…)
  – Przestań. To nie do zniesienia, jaki jesteś zarozumiały.
  – Przepraszam. Ale to takie… oszałamiające uczucie, wiedzieć, że z mojego powodu zapominasz o oddychaniu.
  • Opis: rozmowa Gideona z Gwendolyn.

• Kruk na skrzydłach z rubinu niesiony, między światami brzmi umarłych muzyka, siły jeszcze nie poznał i nie zna też ceny, moc głowę podnosi i krąg się zamyka.
  Z diamentu lwa lico – ileż dumy na nim. Surowa klątwa mąci światła promienie i wszystko się zmienia w słońca umieranie. To kruka ostatnie tchnienie.
  • Opis: z tajnych pism hrabiego de Saint Germain.
  • Zobacz też: kruk

• Kto wierzy w przypadek, ten nie pojął mocy losu.
  • Postać: hrabia de Saint Germain
  • Zobacz też: przypadek

• Nie ufaj nikomu i niczemu. Nawet własnym uczuciom. (…) Wokół są sami nieufni ludzie.
  • Postać: Gwendolyn Shepherd

• To jest niestety niezaprzeczalna prawda, że zdrowy rozsadek cierpi tam, gdzie do gry wkracza miłość.
  • Postać: Thomas George

• – To, że mam pecha widzieć cię i słyszeć (…) nie daje ci jeszcze prawa do mojego towarzystwa. (…)
  – Ale tobie do mojego, szczęściaro…
  • Opis: rozmowa Gwendolyn z Xemeriusem, duchem demona w postaci kamiennego gargulca.

• Zmarłych się nie boję. W odróżnieniu od żywych ludzi, jak wiem z doświadczenia, nie mogą nic człowiekowi zrobić.
  • Postać: Gwendolyn Shepherd

Zieleń szmaragdu

(niem. Smaragdgrün, wyd. Egmont, Warszawa 2012, tłum. Agata Janiszewska)

• Ale z miłości robi się rzeczy, których inaczej by się nie zrobiło. (…). Kiedy kochasz, ten drugi człowiek jest dla ciebie ważniejszy niż ty sama.
  • Postać: Gideon de Villiers

• Gdy krąg krwi swe znajdzie dopełnienie, w magicznym kamieniu ukrytej wieczności, w młodości szatach nowej siły tchnienie, będzie mu dana moc nieśmiertelności.
  • Opis: z tajnych pism hrabiego de Saint Germain.

• Impreza jest zawsze tylko tak nudna, jak nudni są goście.
  • Postać: madame Rossini
  • Zobacz też: impreza

• – (…) Kiedy Max ze mną zerwał, na początku myślałam, że umrę z bólu. Że wysiądą mi wszystkie narządy. Bo w tych różnych powiedzeniach jest trochę prawdy: miłość leży na wątrobie, paraliżuje, łamie serce, hm… odbija się czkawką… Ale po pierwsze: mija, po drugie: sprawa nie jest taka beznadziejna, jak ci się wydaje, a po trzecie: twoje serce nie jest ze szkła.
  – Z kamienia, nie ze szkła. (…) Moje serce jest kamieniem szlachetnym, który Gideon rozbił na tysiące kawałków, zupełnie tak jak w wizji cioci Maddy.
  – Brzmi wprawdzie całkiem spoko, ale nie! W rzeczywistości serca są zrobione z całkiem innego materiału. Naprawdę, możesz mi wierzyć. (…) Chodzi o materiał znacznie bardziej plastyczny i nietłukący, który zawsze odzyskuje swój pierwotny kształt. Wykonany wedle tajnej receptury. (…) Marcepan!
  – Marcepan? (…)
  – Tak, marcepan. (…) Taki dobry, z dużą ilością migdałów.
  (…) – Jeśli tak jest (…) to Gideon odgryzł mi kawałek serca. I oskubał je z całej czekolady.
  • Opis: rozmowa Gwendolyn z Leslie.
  • Zobacz też: marcepan, serce

• Lecz strzeż się! Dwunastej gwiazdy powstanie, ziemskiego czasu zacznie odliczanie. Zniknie młodości wieczystej ochrona, dąb wieczny swego żywota dokona. Lecz cel swój osiągnąć orzeł zdoła, gdy się dwunastej gwiazdy blask rozpłynie, jeśli z miłości sama los przywoła i w pożodze tej miłości zginie.
  • Opis: z tajnych pism hrabiego de Saint Germain.

• Przypadek to jedyny prawowity władca wszechświata, tak twierdził już Einstein. A on wiedział, co mówi.
  • Postać: Madeleine „Maddy” Montrose

• – To znaczy, że kiedy krąg zostanie zamknięty i hrabia będzie miał ten eliksir, Gwendolyn… – Leslie nie zdobyła się na to, by dokończyć.
  – …umrze – uzupełniłam.
  – …padnie trupem, wyciągnie kopyta, przekręci się, wyzionie ducha, uda się na wieczny spoczynek, zejdzie, kopnie w kalendarz – podpowiedział senny Xemerius.
  – …zostanie zamordowana!

• Właściwie to dziwne, że złamane serce w ogóle jeszcze może bić.
  • Postać: Gwendolyn Shepherd

• W tej chwili nie możemy sobie pozwolić na to, żebyśmy obie cierpiały na hormonalne rozmiękczenie mózgu. Chyba wystarczy, że jedna z nas jest niepoczytalna.
  • Postać: Leslie Hay

• Zastanawianie się nad tym, co by było gdyby, to czysta strata czasu, moje dziecko.
  • Postać: Margret Tilney

• Zostańmy przyjaciółmi – ten tekst to już doprawdy był szczyt. Na pewno za każdym razem gdy ktoś wypowiada te słowa, gdzieś na świecie umiera jedna nimfa.
  • Postać: Gwendolyn Shepherd