Jan
imię męskie pochodzenia grecko-hebrajskiego
Jan – imię męskie pochodzenia biblijnego. Po hebrajsku oznacza „Bóg (Jahwe) jest łaskaw”.
- A gdy jesienią w skrzynię zieloną
Pod czarny krzyżyk Jasia złożono,
Biedna kalina znać go kochała,
Bo wszystkie swoje liście rozwiała,
Żywe korale rzuciła w wodę.
Z żalu straciła swoją urodę.- Autor: Teofil Lenartowicz, Kalina
- Było sobie niegdyś w szkole
Piękne dziecię, zwał się Janek.
Czuł zawczasu Bożą wolę,
Ze starymi suszył dzbanek.- Autor: Juliusz Słowacki, O Janku co psom szył buty
- Bywał Jan u dworu, wie, jako w piecu palą.
- Źródło: przysłowie
- Czego się Jaś nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał.
- Źródło: przysłowie
- Jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi,
taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi.- Źródło: przysłowie
- Jasio konie poił,
Kasia wodę brała,
on sobie zaśpiewał,
ona zapłakała.- Źródło: piosenka ludowa
- Kto oszczędny,
Ten krótkie imiona popiera.
Zajmują bowiem mniej miejsca
W urzędowych papierach.
Jan – na przykład,
Trzy litery zupełnie mu wystarczają,
Jakie to korzyści w skali całego kraju!- Autor: Ludwik Jerzy Kern
- Kusy Janek, podkasanek, poszedł w las z toporkiem,
Siekierką się opasywał, podpierał się workiem.- Źródło: popularne
- Od Cypriana aż do Jana gdy pogoda zakichana,
to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego,
a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje.- Źródło: przysłowie