Jakub Większy Apostoł
uczeń Chrystusa
Jakub Większy Apostoł (zm. 43 lub 44) – postać biblijna występująca na kartach Nowego Testamentu, galilejski rybak, uczeń Jezusa Chrystusa, apostoł, święty Kościoła katolickiego, brat świętego Jana.
- Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?
- Źródło: Łk 9, 54
Święty Jakub na obrazie Rembrandta z 1661 roku
O świętym Jakubie
edytuj- I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki, i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.
- Źródło: Mk 3, 14–19