Język francuski

Język francuski – język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich.

• Chodziłoby o zawarcie układu między Francją, Anglją i Stanami Zjednoczonemi, układu nie politycznego ani handlowego, tylko językowego, na mocy którego francuski i angielski byłyby odtąd w nauczaniu tych trzech państw urzędowo sprzymierzonemi. Angielskiego uczonoby obowiązkowo we Francji, a francuskiego w Anglji i w Stanach Ameryki północnej, i to nietylko w uniwersytetach i średnich zakładach, ale także w pewnych szkołach elementarnych wielkich miast. Skutki takiego układu dałyby się wnet odczuć, bo oba języki, uczynione w ten sposób środkiem obcowania 180 miljonów ludzi, zyskałyby za jednym zamachem rodzaj przewagi.
  • Autor: Michel Bréal
  • Źródło: „Reuve de Paris”, 15 lipca 1901, cyt. za: Jan Michał Rozwadowski, O język międzynarodowy, „Język Polski” 1920, nr 1
  • Zobacz też: język angielski

• (…) język francuski bardziej nadaje się do mówienia i szeptania niż śpiewania. To język bardzo miłosny, ciepły, nie ma w nim w ogóle ostrości. Nie wyobrażam sobie na przykład, by po francusku można było krzyczeć. Natomiast jeśli chodzi o śpiewanie – to lepiej śpiewa mi się po angielsku.
  • Autor: Mariusz Kiljan
  • Źródło: „Gazeta Dolnośląska”, 23 października 2001

• Moją prawdziwą życiową partnerką jest język. A język francuski jest niezwykle złożony, bogaty, precyzyjny, a przy tym szalenie elastyczny. Potrafi się kurczyć i cudownie rozciągać. To wyjątkowa kochanka. Codziennie w mojej pracowni nie tyle zmagamy się ze sobą, ile uprawiamy miłość. Ona nieustannie mi się opiera i, niestety, zawsze wygrywa. Ale to właśnie najbardziej w niej kocham.
  • Autor: Éric-Emmanuel Schmitt
  • Źródło: Katarzyna Surmiak-Domańska Eric-Emmanuel Schmitt: Codziennie w pracowni uprawiam miłość, „Gazeta Wyborcza”, 1 kwietnia 2011.

• Nie znam języka francuskiego, ale dzięki niezwykłym aktorskim interpretacjom Édith Piaf czułem ogromną energię, jaka jest w nich ukryta i miałem wrażenie, że wszystko rozumiem.
  • Autor: Artur Barciś
  • Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Gorzów Wielkopolski, 2 marca 2007
  • Zobacz też: Édith Piaf