Inwersja (inaczej: hyperbaton, przekładnia, przestawnia, transgressiotaki) – taki szyk wyrazów w zdaniu, który na tle powszechnego języka literackiego odczuwa się jako niezwykły z powodu zmiany normalnej kolejności zależnych od siebie składniowo wyrazów lub z powodu rozbicia jednolitych grup składniowych przez wtrącenie słów do nich nie należących.

  • Da pospolite prawo nieskończone
    Imię strażom swych dadzą i bronione
    Granice zbroją koronne poczciwą
    Od zdradnych sąsiad sławą wiecznie żywą.
    • Autor: Mikołaj Sęp Szarzyński, Pieśń IV. O cnocie szlacheckiej
    • Opis: przykład zastosowania inwersji; część fragmentu ze zwykłym szykiem wyrazów brzmiałaby: „Granice koronne i bronione od zdradnych sąsiad poczciwą zbroją dadzą sławą wiecznie żywą”.
  • Nałóg z występków cnoty porobił modele.
  • Sztylet uderza w zamku cicho,
    Sto uszu każdy kąt ma pusty,
    Więc Hamlet nie chcąc budzić licha,
    Bezgłośnie śmieje się przed lustrem.
  • Twojego Dafnis brzegu stojąc podle,
    Cudnej się we szkle przygląda urodzie.