Idiota (powieść)
 |
Ta strona wymaga dopracowania. Brak tłumacza (było kilku). Strona ta powinna zostać dopasowana do obowiązującego na Wikicytatach schematu strony lub w inny sposób poprawiona. Po naprawieniu wszystkich błędów możesz usunąć tę wiadomość. |
Idiota – powieść Fiodora Dostojewskiego.
- Delikatność i godność wypływa z głębi serca, a nie z lekcji tańca.
- Postać: Lizawieta Prokofiewna do swoich córek
- Dosyć już tej ciągłej uczuciowości, trzeba wreszcie zacząć kierować się rozsądkiem. Wszystko to razem wzięte, ta cała zagranica, ta cała wasza Europa, to tylko fantazja, nic więcej; i my wszyscy za granicą – to tylko fantazja... nich pan zapamięta moje słowa, sam się pan przekona!
- Postać: Lizawieta Prokofiewna do Eugeniusza Pawłowicza; ostatnie słowa powieści, 1971, PIW, tłumaczenie Jerzego Jędrzejewicza
- Zobacz też: zagranica
- Lepiej być nieszczęśliwym i wiedzieć, niż być szczęśliwym i żyć w nieświadomości.
- Postać: książę Myszkin
- Moje słowa nie odpowiadają moim myślom, a to poniża moje myśli.
- Postać: książę Myszkin
- Nie jestem tchórzem. Tchórzem jest ten kto się boi i ucieka a ja się boję, ale nie uciekam.
- Postać: książę Myszkin
- Obawiałem się tego, ale nie myślałem o Tym.
- Postać: książę Myszkin
- Pewne ograniczenie umysłu jest, jak się zdaje, cechą prawie niezbędną dla każdego człowieka czynu, a już przynajmniej dla każdego, kto poważnie zajmuje się gromadzeniem pieniędzy.
- W naszym stuleciu wszyscy są poszukiwaczami przygód.
- Żegnaj, książę, pierwszy raz w życiu widziałam człowieka!
- Postać: Nastazja Filipowna