Henryk Jabłoński
polski polityk, historyk, komunista
Henryk Jabłoński (1909–2003) – polski historyk, polityk socjalistyczny, w latach 1972–1985 przewodniczący Rady Państwa PRL.
Henryk Jabłoński
O socjalistyczną demokrację
edytuj(wyd. Warszawa 1988)
- Młody człowiek chce bronić swojej osobowości, boi się, że społeczeństwo stłamsi ją swymi twardymi rygorami. Buntuje się więc, a równocześnie – najczęściej bezwiednie – chciałby z nim jakoś dojść do ładu, pragnie zgody, akceptacji swojej indywidualności. Konflikt ten jest naturalny i możemy go obserwować nie tylko wówczas, gdy ta młoda osobowość dopiero się kształtuje, ale często przesuwa się on i na lata późniejsze, jeśli nie jest wcześniej zażegnany.
- Opis: z przemówienia na zjeździe Związku Harcerstwa Polskiego 29 marca 1985 r.
- Rodacy! Nie mam po temu prawa i nie mam zamiaru nikogo z was pouczać. Wiem także, choćby z racji mego zawodu, że nikt nie ma monopolu na patriotyzm. Z jakichkolwiek jednak przesłanek światopoglądowych on wynika, sprowadza się do tego samego: do miłości i obrony tej, w konkretnej rzeczywistości istniejącej Polski, w dążeniu do jej nieustannego doskonalenia, do zachowania naszej narodowej tożsamości wyrażającej się we własnej, wciąż rozwijającej się kulturze, w pragnieniu, by dla wszystkich swych dzieci była matką sprawiedliwą. Możemy się różnić w tysiącu spraw, ale w tym, co dla narodu, rodziny naszych wszystkich rodzin, najważniejsze, musimy i możemy się porozumieć.
- Opis: z przemówienia telewizyjnego 31 grudnia 1981 r.
- Zobacz też: patriotyzm
- Zróżnicowanie indywidualności – to jedna z najistotniejszych gwarancji bogactwa życia wewnętrznego złożonej z nich zbiorowości, a w konsekwencji ważna przesłanka postępu. Dlatego konieczne jest tworzenie warunków pełnego rozwoju walorów tkwiących w każdej jednostce ludzkiej, czy też – jeśli ktoś woli to sformułowanie – rozwoju jej osobowości. Nie oznacza to, ani nie może oznaczać, atomizacji społeczeństwa i takiego kultu indywidualizmu, który osłabiałby więzi łączące jednostki w zbiorowość.
- Opis: z przemówienia na zjeździe Związku Harcerstwa Polskiego 29 marca 1985 r.