Harmonia głoskowa

Harmonia głoskowa – świadome i artystycznie celowe wykorzystywanie akustycznych właściwości samogłosek (które z natury różnią się ze względu na ich sposób artykulacji) w utworze literackim, polegające na ich układaniu w sekwencje bądź wzajemne kontrastowanie.

• A jak poszedł Stach na boje,
  Zaszumiały jasne zdroje,
  Zaszumiało kłosów pole
  Na tęsknotę, na niedolę...
  • Autorka: Maria Konopnicka, A jak poszedł król na wojnę
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Hucznie, tłusto, płciowo, krwawo,
  Brawo! brawo! brawo! brawo!
  Płciowo, hucznie, tłusto, biało,
  Mało, mało, mało, mało!
  • Autor: Julian Tuwim, Bal w operze
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Jaka praca taka płaca.
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,
  kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu
  • Autor: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Lubię, kiedy kobieta...
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Nieforemna, niewesoła,
  dzień i noc nad brzegiem morza
  stoi w skałę przemieniona
  • Autor: Konstanty Ildefons Gałczyński, Niobe
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Koń jego arabski był biały bez skazy.
  Siedmiokroć na koniu przeleciał step Gazy,
  I stał przed kościołem, i kornym bił czołem,
  Jak czynią w Solimie wędrówce.
  • Autor: Juliusz Słowacki, Duma o Wacławie Rzewuskim
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.

• Wart Pac pałaca a pałac Paca.
  • Opis: przykład zastosowania harmonii głoskowej.