George Monbiot

George Monbiot (ur. 1963) – brytyjski dziennikarz, publicysta i działacz ekologiczny.

• Brak oparcia w źródłach, przytaczanie mało wiarygodnych danych, arbitralny dobór badań, nieliczenie się z opinią środowiska naukowego uzasadniane tym, że dąży ono do tuszowania problemów – wszystko to jest przerażająco znajome. To są praktyki przeciwników tezy o zmianie klimatu, z którymi ruch Zielonych toczy boje, używając autorytetu nauki jako oręża.
  • Opis: o działaczach ruchu Zielonych, którzy wyolbrzymiają liczbę ofiar katastrofy w Czarnobylu.
  • Źródło: Wpadka z dowodami, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

George Monbiot (2013)

• Gdy ostrzegasz ludzi przed niebezpieczeństwami związanymi ze zmianami klimatu, nazywają cię świętym. Gdy tłumaczysz im, co trzeba zrobić, by temu zaradzić, nazywają cię komunistą.
  • When you warn people about the dangers of climate change, they call you a saint. When you explain what needs to be done to stop it, they call you a communist. (ang.)
  • Źródło: This crisis demands a reappraisal of who we are and what progress means, [w:] „The Guardian”, 4 grudnia 2007.
  • Zobacz też: klimat, globalne ocieplenie

• Helen Caldicott poleciła mi książkę (opublikowaną przez „Annals of the New York Academy of Sciences”), w której wyrażony jest pogląd, iż w wyniku tej katastrofy śmierć poniosło 985 tys. ludzi (...), a jego skutki będą odczuwalne jeszcze przez całe pokolenia. To jest jednak nieprawda. (...) Raport UNSCEAR stwierdza (...), że ludzie mieszkający na obszarze dotkniętym katastrofą „nie mają żadnych powodów, aby obawiać się poważnych skutków zdrowotnych wypadku w Czarnobylu”.
  • Źródło: Wpadka z dowodami, „The Guardian”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

• Oligarchia przyczyniła się do upadku różnych cywilizacji bardziej niż złożoność społeczeństw czy ich zapotrzebowanie na energię. Władza oligarchów, (…), zniekształca racjonalne podejmowanie decyzji, ponieważ krótkoterminowe interesy elit są radykalnie odmienne od długoterminowych interesów społeczeństwa. To wyjaśnia, dlaczego poprzednie cywilizacje upadały „mimo że dysponowały potencjałem kulturowym i technicznym pozwalającym na przezwyciężenie trudności”. Elity gospodarcze, czerpiące korzyści z dysfunkcyjnej sytuacji społecznej, blokują niezbędne rozwiązania.
  • Źródło: Polityczny realizm wiedzie do katastrofy, przeł. Katarzyna Byłów, krytykapolityczna.pl, 4 grudnia 2019.
  • Zobacz też: oligarchia

• Socjaldemokratyczne państwo dobrobytu mogło być największym osiągnięciem zachodniej cywilizacji – ale z pewnością nie było stanem „normalnym”. Stan „normalny” kapitalistycznej gospodarki to bezlitosny wyzysk pracowników i akumulacja kapitału w rękach garstki bogaczy.
  • Źródło: Domyślny stan polityki to nie socjaldemokracja, ale oligarchia, krytykapolityczna.pl, 25 lipca 2024.
  • Zobacz też: socjaldemokracja, kapitalizm

• Środowisko jest nierozerwalnie połączone ze sprawiedliwością społeczną. Przykładowo zmiana klimatu wpłynie przede wszystkim na zasoby jedzenia i wody... zmiany klimatu stwarzają w przyszłości największe zagrożenie dla biednych. Bogaci przetrwają co najmniej kilka dekad, bo pieniądze uchronią ich przed negatywnymi konsekwencjami. A biedni już są eliminowani.
  • The environment is inseperable from social justice. Climate change, for example, is primarily about food and water... climate change presents the greatest of all threats to the future prospects of the poor. The rich will survive for a few decades at least, as they can use their money to insulate themselves from the effects. The poor are being hammered already. (ang.)
  • Źródło: I'd rather be a hypocrite than a cynic like Julie Burchill [w:] „The Guardian”, 6 sierpnia 2008.