David Bowie
angielski piosenkarz i aktor
David Bowie (właśc. David Robert Jones; 1947–2016) – brytyjski piosenkarz, kompozytor, autor tekstów, producent, a także aktor.
Z utworów
edytuj- Kontrola naziemna do majora Toma.
- Ground control to Major Tom. (ang.)
- Źródło: Space Oddity z albumu Space Oddity
Wypowiedzi
edytuj- Jakieś trzy dni po urodzeniu wpadłem w rozpaczliwą depresję i pomyślałem: „No cóż, nie ma sensu płakać nad rozlanym mlekiem”, po prostu się tym zajmę.
- Źródło: faroutmagazine
- Nie mogłem sobie wyobrazić, że istnieją jeszcze połacie nietkniętej, dzikiej przyrody. To, co pojawiało się przed moimi oczami, przypominało przenikanie do innych czasów, innego świata (…). I wyjątkowo dziwnie było siedzieć w pociągu, który sam w sobie jest wytworem współczesnej technologii, i przemierzać miejsca tak naturalne i niezniszczone przez człowieka.
- Opis: w 1973, w liście do swojej menadżerki, pisanym z podróży Koleją Transsyberyjską.
- Źródło: Marta Panas-Goworska, Andrzej Goworski, David Bowie w drodze przez ZSRR. Jaki świat Ziggy Stardust zobaczył z okien Kolei Transsyberyjskiej, „Ale Historia”, wyborcza.pl, 16 stycznia 2017.
- Zobacz też: Syberia
- Nie znoszę swojego głosu, w ogóle nie mogę słuchać, jak śpiewam! Bycie wokalistą to nic przyjemnego, ale ktoś to musi robić. Lubię interpretować piosenki, to właśnie przede wszystkim bawi mnie gdy wykonuję je na żywo. Lubię też pisać. Myślę że dałbym sobie uciąć prawą rękę… albo nie, dałbym uciąć czyjąś prawą rękę, że nie ma nikogo, kto umiałby dobrze zaśpiewać wszystkie moje kompozycje… To byłoby cudowne – napisać coś i zaraz mieć to wykonane tak, jak trzeba.
- Poganin to najlepsze określenie dla kogoś o nieoświeconym umyśle. Uważam, że współczesny człowiek staje się niestety właśnie kimś takim… Jeżeli już się nim nie stał, stosując się tylko do najprymitywniejszych standardów moralnych, duchowych czy intelektualnych, nawet nie kłopocząc się czymś takim, jak rozwój własnego wnętrza. Taki człowiek bazuje tylko na tym co materialne i doczesne.
- Znajduję wolność jedynie w sferze własnej ekscentryczności.
- Źródło: Marta Panas-Goworska, Andrzej Goworski, David Bowie w drodze przez ZSRR. Jaki świat Ziggy Stardust zobaczył z okien Kolei Transsyberyjskiej, „Ale Historia”, wyborcza.pl, 16 stycznia 2017.
- Zobacz też: wolność
O Davidzie Bowiem
edytuj- Spotkałem go tylko raz. To był 1973, może 1974. Byłem producentem płyty folk-rockowego zespołu Steeleye Span. Zamarzyli sobie w jednym utworze saksofonowe solo właśnie Davida Bowie. Udało mi się zdobyć jego numer telefonu, zadzwoniłem i powiedziałem: „Nie znasz mnie, ale ludzie, których płytę produkuję, pytają, czy nie zagrałbyś dla nich na saksofonie”. A Bowie na to: „Zgoda, kiedy i gdzie?”. Odpowiadam: „Wtedy, kiedy będziesz mógł”. A on: „Dziś po południu? O trzeciej?”. Pomyślałem ze strachem: Boże, facet zażąda ze 2000 funtów. Przyszedł o trzeciej, uśmiechnięty, zagrał tak, jak chcieliśmy, nie mówił nic o pieniądzach, uścisnął każdemu muzykowi rękę i poszedł sobie. I to był jedyny raz, kiedy się widzieliśmy. Nauczył mnie wtedy pięknej rzeczy. Jeżeli możesz komuś pomóc i chcesz, zrób to w prezencie. I dlatego nigdy nie prosiłem nikogo o pieniądze. Pomagając komuś w taki sposób, dajesz przecież tylko odrobinę tego, co i tak robisz w życiu.
- Autor: Ian Anderson
- Opis: z wywiadu dla Radiowej Trójki – Münster, 22 lutego 1997.
- Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 156.