Danton
polski film fabularny
Danton – francusko-polski dramat biograficzny z 1982 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy; adaptacja dramatu Stanisławy Przybyszewskiej Sprawa Dantona.
Wypowiedzi postaci edytuj
- Człowiek ma prawa dopóki umie ich strzec.
- Postać: Philippeaux
- Dobro kraju wymaga od nas nikczemności. Nie możemy być sprawiedliwi.
- Opis: Robespierre uzasadniający likwidację politycznych przeciwników.
- Jak mówił Guillotin: gdy opada ostrze, czujemy tylko miły chłód…
- Opis: skazany Lacroix o działaniu gilotyny.
- Jestem sprzedajny? Nie ma na mnie ceny.
- Opis: Danton wobec zarzutu podczas procesu.
- Pokaż im moją głowę! Jest tego warta.
- Opis: Danton na szafocie do kata.
- Proces polityczny to pojedynek.
- Postać: Danton
- Sprawiedliwi zawsze przeszkadzali politykom.
- Postać: Danton
- Ta sprawa to dylemat. Przegrana będzie klęską rewolucji. Wygrana również.
- Opis: Robespierre o procesie Dantona i jego towarzyszy.
- Terrorem rządzi rozpacz. Boję się terroru.
- Postać: Robespierre
- To proces polityczny. Polityka nie idzie w parze ze sprawiedliwością.
- Opis: współoskarżony Philippeaux o oczekującym procesie.
Dialogi edytuj
- Głos z tłumu do prowadzonego skazańca: Czemuż to piechotą? Nowa moda?
- Inny głos z tłumu: Łatwiej się wraca z głową pod pachą…
- Fouquier: Jestem sędzią, a nie katem.
- Robespierre: Nie jesteś sędzią. Wydaliśmy ci wrogów republiki, a ty ich likwiduj.
- Kamil Desmoulins o Robespierze: Powiedzcie mu, że nie chcę go widzieć.
- Dozorca więzienny: Nie mogę mu tego powiedzieć.
- Inny współwięzień: Powiedz mu, że Kamila nie ma w domu!
- Danton do oprawcy: Zaczekaj – niedobrze mi…
- Lacroix: Teraz? Gdy przechodzisz do historii?