Chrzest

sakrament wtajemniczenia chrześcijańskiego, całkowite i bezwarunkowe oddanie się Bogu

Chrzest – praktykowane w wielu religiach rytualne polanie wodą lub zanurzenie w wodzie, oznaczające na ogół duchową odnowę bądź przemianę.

  • Ale gdy uwierzyli Filipowi, który oznajmiał dobrą nowinę o królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i kobiety.
Jan van Eyck, Chrzest w Jordanie
  • Antychryst (…) tą obłudnością przeciwny jest Bogu, bo dzieci (które i o świecie nie wiedzą, nie rzkąc, aby miał wierzyć) chrzci nic na to nie dbając, choć rozumie, że Bóg prawdziwie wierzącego kazał ponurzać (…).
  • chrzczonych z wody
    chrzczonych z ognia
    pogodzi nicość
    lub miłosierdzie
  • Dzień chrztu naszego to największy dzień naszego życia.
    • Autor: Pius XI
    • Źródło: Kazimierz Pielatowski, Chrzest, Te Deum, Warszawa 2002, s. 76.
  • (…) i myślę o tych, którzy nazywają się wierzącymi i uważają, a przynajmniej uważali, że ochrzczenie dziecka jest niezbędne dla jego zbawienia, a jednocześnie uważają, że Bóg jest wszechmogący, więc dlaczego chrzest ma być niezbędny dla zbawienia? czy Bóg nie może robić tego, co chce? bo skoro jest wszechmogący, to chyba od Jego woli zależy, że jedni mają zostać ochrzczeni, a drudzy nie? (…) myślę, no i myślę, że ci, którzy tak myślą, nie mogą zbyt dobrze myśleć o Bogu, i myślę o Jezusie, o tym, jak On kochał dzieci, o tym, że powiedział, że dzieci są z królestwa Bożego i do królestwa Bożego należą (…) no i myślę, że chrzest, chrzest dziecka, jest dobry, ale że on jest dla ludzi, nie dla Boga, dla ludzi chrzest jest albo może być ważny, a najbardziej dla Kościoła, tak, głównie dla Kościoła, ale dla Boga ważny nie jest, bo one, dzieci, już są częścią królestwa Bożego i trzeba być jak one, jak dzieci, żeby do królestwa Bożego wejść, tak zostało napisane, myślę (…)
    • Autor: Jon Fosse, Drugie imię. Septologia I-II (2019; Det andre ammet. Septologien I-II); tłum. Iwona Zimnicka, ArtRage, Warszawa 2023, ISBN 978-83-67515-31-3, s. 18.
  • Idźcie więc i czyńcie uczniów z ludzi ze wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem.
  • Kaplica pałacowa w Poissy, w której przyjąłem chrzest, więcej dla mnie znaczy, niż katedra w Reims, gdzie odbyła się moja koronacja; przez chrzest stałem się dziecięciem Bożym, a to godność wyższa od godności królewskiej.
    • Autor: Ludwik IX
    • Źródło: Kazimierz Pielatowski, Chrzest, Te Deum, Warszawa 2002, s. 52.
  • Nie od chrztu nazwano wiernych chrześcijanami, ale od Chrystusa chrystyjanami, bo ci Jezus, Syn Boży, nie jest Chrzestus, ale Chrystus. Gdy tedy w tak łatwych rzeczach ślepota jest wielka, jako nie daleko więtsza musi być w trudnych tajemnicach Bożych.
  • Ochrzczono więc tych, którzy ochoczo przyjęli jego słowo.
  • Wiara i chrzest zawsze szły ze sobą w parze i dlatego najprawdopodobniej (…) w tym okresie [w I wieku] nie znano praktyki chrztu niemowląt. (…) Okoliczność, że dopiero w III stuleciu uznano go za tradycję apostolską, przemawia raczej przeciw jego pochodzeniu apostolskiemu.
    • Autor: August Neander, historyk kościoła
    • Opis: wcześniej nie chrzczono niemowląt, jedynie dorosłych, świadomych tej praktyki ludzi, którą zatwierdzono na synodzie kartagińskim (ok. 252).
    • Źródło: History of the Planting and Training of the Christian Church by the Apostles, Nowy Jork 1864, s. 162.
  • Zgodnie z przepisami Kościoła [chrztu] udziela się (…) również małym dzieciom.
    • Autor: Orygenes
    • Źródło: Pisma starochrześcijańskich pisarzy, wyd. Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1984, t. XXXI, z. 2, s. 105.