Bitwa o Narwik

bitwa w czasie II wojny światowej

Bitwa o Narwik – starcie pomiędzy siłami niemieckimi a alianckim Korpusem Ekspedycyjnym (w skład którego wchodziła polska Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich) trwające pomiędzy 9 kwietnia a 8 czerwca 1940 roku w okolicach portu i miasta Narwik.

Żołnierze polscy w bitwie o Narwik
  • Na bitwę o Narwik nie należy patrzeć jako na samodzielne działania. Była to część składowa kampanii norweskiej. Inicjatywę od pierwszego momentu miały wojska niemieckie, ale alianci nie zrezygnowali z walki. Wysadzono korpus ekspedycyjny w Norwegii.
  • Na samym dnie fiordu odkryliśmy jeszcze jedną ludzką siedzibę, chatkę rybacką (...) zamieszkaną niewątpliwie tylko w lecie. (...) zostawiając na stole jako zapłatę jedną koronę oraz paczkę papierosów (...) Przemknęło mi przez głowę, czy by nie napisać czegoś po łacinie. Polonia semper fidelis albo coś takiego? Zapytałem, czy może ktoś potrafi narysować orzełka. (...) Aż nagle – ależ oczywiście, umiemy akurat tyle co potrzeba, po norwesku. No Tysk! Nie Niemcy! Wypisałem te dwa słowa na kartce i zostawiłem ją na stole. Wychodząc zobaczyłem dwóch strzelców zbierających kamienie nad fiordem u stóp chaty. To był ich pomysł. Z kamieni ułożyli napis – Polska.
    • Autor: Jan Meysztowicz
    • Opis: podczas walk polskich żołnierzy w Norwegii przeciw Niemcom w 1940.
    • Źródło: Jan Meysztowicz, Saga Brygady Podhalańskiej, wydawnictwo MON, Warszawa 1987. s. 96–97.
  • Rozpoczęły się zażarte, dwumiesięczne walki, które nie wiadomo jaki miałyby przebieg, gdyby nie wydarzenia na innym teatrze wojennym, przekreślające sukcesy alianckie w północnej Norwegii, a mianowicie załamanie się Francji. Dlatego, a nie z żadnego innego powodu, opuścić musieli Narvik w kilka dni po jego krwawo okupionym zdobyciu polscy strzelcy podhalańscy, przerzuceni potem na próżno i na zagładę do Bretanii...
    • Autor: Jerzy Pertek
    • Źródło: Jerzy Pertek, Wielkie dni małej floty, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1981.s. 241.
    • Zobacz też: Francja
  • Strzelcy! Na was zwrócone są dziś oczy wszystkich towarzyszy broni, wszystkich towarzyszy tułactwa. Jutro zwróci się do was umęczony kraj, by w waszych czynach zaczerpnąć wiary oraz mocy dla dalszego wytrwania. Wiem, że okażecie się godni wielkiego zadania, jakie wam poruczyłem, wiem, że zachowując ścisłe braterstwo broni z waszymi francuskimi i angielskimi kolegami rywalizować będziecie z nimi na polu wypełnienia żołnierskiego obowiązku. Raz jeszcze przemawiam do was słowami wodza, któremu ongiś Bóg powierzył honor Polaków: Nie podbijać idziecie, ale oswabadzać. Dość tego dla Polaka. Niech żyje wielka i potężna Polska!

Zobacz też:

Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło NarwikWikisłowniku