Biblia królowej Zofii

15-wieczny rękopis, pierwsze tłumaczenie Biblii na język polski

Biblia królowej Zofii (Biblia sztaroszpatacka, Biblia szarospotacka) – najstarsza zachowana próba przetłumaczenia Starego Testamentu na język polski. Jednym z autorów tłumaczenia był kapelan królowej Zofii Holszańskiej Andrzej z Jaszowic.

XIX-wieczna reprodukcja średniowiecznego rękopisu
„Biblii królowej Zofii”
Ten artykuł ma chronologiczny układ cytatów.
  • Na początce Bóg stworzył niebo i ziemię, ale ziemia była nieużyteczna a prożna, a ćmy były na twarzy przepaści, a Duch Boży na świecie nad wodami. I rzekł Bog: Bądź światło; i stworzono światło. A uźrzał Bóg światłość, iże jest dobra, i rozdzielił światłość ode ćmy. I nazwał jest światłość dniem, a ćmy nocą. I uczynił wieczór, a z jutra dzień jeden.
  • I opiąć powiedział Pan Bog: Nie jest dobrze być człowieku samemu, uczyńmy jemu wspomożenie podobne k niemu. Potem Pan Bóg stworzył z ziemie wszytka źwierzęta ziemska i wszytko ptactwo niebieskie. I przywiodł je przed Adama, aby je opatrzył a jimiona jim dał.
    • Źródło: Księga Rodzaju, 2, 18–19
  • I wpuścił przeto Pan Bog uciążenie senne w Adama. A gdyż był usnął, tegdy wyjął jedno żebro jego i napełnił to miasto mięsa. I udziałał Pan Bog z tej kości, jeż to z Adamowa boku wyjął, żonę i przywiodł ją przed Adama. I rzekł Adam: To kość z mych kości, a ciało z ciała mego. A będzie wezwana mą żoną, bo jest z męża wzięta. Prze którąż to opuści człowiek oćca swego i mać swą a będzieta dwa w jednem ciele. I byłasta oba naga, Adam, Jewa, a nie sromałasta się.
    • Źródło: Księga Rodzaju, 2, 21–25