Anna Onichimowska

Anna Onichimowska (ur. 1952) – polska poetka, prozaik, dramatopisarka, autorka książek dla dzieci, młodzieży i dorosłych.

• Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.
  • Źródło: Trudne powroty
  • Zobacz też: granica, wolność

Anna Onichimowska

Hera, moja miłość

(wyd. EZOP Agencja Edytorska Ezop, Warszawa 2014)

• Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.
  • Źródło: Haiku 9, s. 131

• Bywają takie dni i noce, które zmieniają wszystko. Bywają takie rozmowy, własne lub zasłyszane, które są w stanie wywrócić do góry nogami cały nasz świat. Nie możemy ich przewidzieć. Nie możemy się na nie przygotować. Czyhają gdzieś na nas, zapisane w łańcuchy pozornych przypadków, nieuchronne jak świt po ciemności.
  • Źródło: Haiku 9, s. 128

• Ciemność jest drugą stroną światła, nie mogą bez siebie istnieć, tylko przeciwieństwa się uzupełniają…
  • Źródło: Haiku 11, s. 140

• Coraz częściej czółem, że nie potrafię wyrazić słowami tego, co chciałbym. Mojej całej nie potrzebnej nikomu miłości. Po co wam tyle języków, jeśli nie umiecie porozumieć się w swoim własnym, myślałem, przyglądając się rodzicom. Pewnie to po nich odziedziczyłem tę niemożliwość…
  • Źródło: Haiku 6, s. 106, 107
  • Zobacz też: język

• Czasem łatwiej jest coś opowiedzieć, ukrywając nie tylko twarz, ale i głos. Można ostrożnie dobierać słowa. Można je zmieniać.
  • Źródło: Haiku 11, s. 139

• Człowiek
  samotny
  jak zapomniany ziemniak.
  Jego przyjaciółmi
  jedynie
  szalone króliki
  na pustym polu.
  • Zobacz też: człowiek, królik, przyjaźń, samotność, ziemniak
  • Źródło: Haiku 13, s. 151

• Czy na pewno lepiej jest wiedzieć, czy też żyć w nieświadomości, bawiąc się przypuszczeniami?
  • Źródło: Haiku 7, s. 110

• (…) czyż istnieje ucieczka bardziej idealna niż ta od własnych problemów i lęków?
  • Źródło: Ucieczki, s. 51

• I mam uczucie, że nie ma już o czym mówić. I nigdy nie będzie. Bo słowa nie mogą wyrazić pustki. Im jest ich więcej, tym bardziej kłamią.
  • Źródło: Haiku 1, s. 73

• Każdy próbuje uciec czasami od rzeczywistości. Powszechnie znany jest fakt uzależniania się od seriali telewizyjnych i prymitywna potrzeba podglądania życia innych poprzez show realities. W ten sposób jednak uciekając od własnej rzeczywistości, wpadamy w inną, często daleko mniej ciekawą niż naszą własną.
  • Źródło: Ucieczki, s. 51

• Komety przemykają i gasną, myślę. Nie chcę jej widzieć.
  • Źródło: Haiku 5, s. 101

• Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.
  • Źródło: Haiku 1, s. 75

• Po co uwieczniać coś, co za chwilę zginie? Istnieje tylko Tu i Teraz, wszystko, co było, jest śmiercią.
  • Źródło: Haiku 9, s. 128

• Postanowiłam kochać siebie. Dobrze się traktować. I myśleć tylko o sobie. Nikt inny za mnie tego nie zrobi.
  • Źródło: Haiku 8, s. 120

• Powinnaś mieć na imię Hera, nie żadna Kometa. Hera, moja siostra. Hera, moja miłość…
  • Źródło: Haiku 13, s. 152

• Pozornie można sobie wyobrazić wszystko, a jednak próby sterowania zachowaniem wyobrażanych osób często spełzają na niczym. Jakby nawet w tym innym wymiarze miały wolną wolę.
  • Źródło: Haiku 6, s. 108

• Składam ten świat po kawałku, ponieważ lustro, w którym się kiedyś odbijał, rozsypało się na drobny mak. Bo wystarczy, że zabraknie jednego kawałka puzzli, a obraz nigdy nie będzie kompletny.
  • Źródło: s. 5

• W dziurach czas jest pojęciem jeszcze bardziej abstrakcyjnym, niż jest nim w istocie. Nie ma dni ani nocy, ani pór roku. Mieszkańcom dziur wydaje się, że panują nad czasem, podporządkowując go bez reszty swoim potrzebom, jest to jednak pozorne, jak pozorne jest ich poczucie wolności. Nie ma bowiem ciaśniejszego więzienia jak to, które sobie sami zbudowaliśmy.
  • Źródło: Haiku 13, s. 154

• Wszyscy kiedyś umrzemy. Tylko jedni wcześniej, drudzy później. Chodzi o to, żeby to odwlec. Jak najdalej…
  • Źródło: Haiku 10, s. 133

• Żałuję, cóż to za słowo. Poszedłbym na bosaka na koniec świata, gdyby można to odwrócić.
  • Źródło: Haiku 1, s. 77