Aldona Jankowska

Aldona Jankowska (ur. 1964) – polska aktorka i artystka kabaretowa (m.in. Kabaret pod Wyrwigroszem), parodystka (Szymon Majewski Show).

• Budzę się w nocy z krzykiem, że ktoś mnie wreszcie sparodiuje i pokaże, jaka ja jestem naprawdę.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011
  • Zobacz też: parodia, Tadeusz Rydzyk

Aldona Jankowska

• Gdy jestem charakteryzowana na ojca Rydzyka, zaczynam się sama sobie spowiadać. Pamiętam, że gdy pierwszy raz zobaczyłam się w lustrze, bardzo krzyczałam.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011
  • Zobacz też: charakteryzacja

• Jest to wstydliwy dla mnie temat, ale za to kochają mnie charakteryzatorzy. Powiem panu więcej, nie dość, że zasypiam, to jeszcze gadam przez sen.
  • Opis: o tym, że zasypia w trakcie charakteryzacji.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011

• (...) jestem amantką charakterystyczną. Sama wymyśliłam taki termin. Myślałam, że będę aktorką dramatyczną.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011

• (...) każda z moich parodii jest trochę parodią mnie samej. Wychodzę z założenia, że jeśli jestem w stanie odnaleźć w sobie cechy parodiowanych postaci, to znaczy, że one po prostu we mnie są. Jak się okazało, mam coś wspólnego z Danutą Hojarską.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011

• (...) każdy język ma swoją muzykę (...).
  • Źródło: Jolanta Ciosek, Jankowskiej i Szumca wieża Babel, „Dziennik Polski”, 24 stycznia 2011
  • Zobacz też: język

• Stand-up comedy dopiero w Polsce raczkuje, ale powoli wchodzi na estrady, co mnie bardzo cieszy, bo era kabaretonów się przejadła. Byłam jedną z pierwszych kobiet stendaperek, posiadających cały program złożony z monologów. W stand-up nie chodzi tylko o żart, należy tu wykorzystać wszystkie środki, łącznie z improwizacją z widzem. Często trafiam na ludzi tak dowcipnych, że zabawa jest przednia.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011
  • Zobacz też: stand-up

• Śpiew to jest miłość mojego życia. Po trzecim roku szkoły teatralnej postanowiłam, że zostanę śpiewaczką operową. Udałam się na egzamin do Akademii Muzycznej, gdzie profesorowie dostali ataku śmiechu, jak mnie usłyszeli, bo zamiast arii operowej zaśpiewałam Płacze pani Słowikowa w gniazdku na akacji.
  • Źródło: Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011
  • Zobacz też: śpiew

• (...) uprawiam aktorstwo po to, żeby przekraczać jakieś granice. Aktor ciągle śni o kimś, kim nigdy w życiu nie będzie. Ja też w swoich rolach i parodiach szukam spełnienia swoich marzeń. Usiłuję przekraczać granice własnych niemożności.
  • Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011
  • Zobacz też: rola

• W każdej z parodiowanych postaci jest kawałek mnie i to jest ta autoparodia. Pułapka, od której się nie ucieknie.
  • Źródło: Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011

O Aldonie Jankowskiej

• Znając jej parodystyczny talent, mógłbym się przestraszyć sam siebie.
  • Autor: Paweł Szumiec
  • Źródło: Jolanta Ciosek, Jankowskiej i Szumca wieża Babel, „Dziennik Polski”, 24 stycznia 2011
  • Opis: o tym, że Jankowska mogłaby go sparodiować.