ADHD

zespół zaburzeń psychicznych

ADHD (skrót z ang. attention deficit hyperactivity disorder) – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, określany w literaturze także jako zaburzenia hiperkinetyczne.

  • Mam „spokojne” ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa mnie nie dotyczy. Wchodzę w pustki, odpływam, zapominam. Dekoncentruję się. Dawniej udawałabym, że z panią rozmawiam, nawet do rzeczy, a tak naprawdę rozmyślałabym na przykład o pani spódnicy, która przypomina mi wodę. To, że dziś potrafię się skupić, wynika z wiedzy o ADHD. Diagnozę postawiono mi trzy lata temu. To jedno z ważniejszych wydarzeń w moim życiu. Odwiedzałam lekarzy najróżniejszych specjalizacji: „Nic pani nie jest. Artyści bywają roztrzepani”. W końcu trafiłam do psychoterapeutki neurologa. Pokazałam jej mój zeszyt ze szkoły. W środku bałagan: notatki, wiersz napisany różową kredką, obok równania chemiczne. „A może pani ma ADHD?”, zapytała lekarka. Zrobiłam testy. „Jest pani podręcznikowym przypadkiem”, usłyszałam. Uff. To ulga usłyszeć, że coś takiego mają też inni.
  • Założyłam stronę w internecie poświęconą ADHD. Odzew przerósł moje wyobrażenie. Poznałam ludzi, którzy jak ja nie zapisują niczego w kalendarzykach albo notorycznie je gubią. Spotykamy się w realu. Tworzymy coś na kształt grupy Anonimowych Adehadowców. Gadamy, wymieniamy doświadczenia. To są ludzie, którzy mają tysiące pomysłów, ale gubią się przy ich realizacji. Zaczynają i nie kończą, wzbudzają złość otoczenia.