Wojaczek
polski film biograficzny z 1999 roku
Wojaczek – polski film biograficzny z 1999 w reżyserii Lecha J. Majewskiego; jego treścią jest życie poety Rafała Wojaczka. Autorami scenariusza są Lech J. Majewski i Maciej Melecki.
Rafał Wojaczek
Wypowiedzi postaci
edytuj- - Co jest Rafał, tak wcześnie wstajesz?
- Nie, tak późno chodzę spać.
- Edward Stachura: Pan coś studiuje?
Rafał Wojaczek: Nie jestem aż tak małostkowy.
Edward Stachura: Rozumiem. A na papierach warto chyba być.
- Niech mnie pan zakopie, ja już i tak jestem trupem.
- Nie zasłużyła na takiego megalomana, egoistę, bandytę i świnię jak ja.
- Opis: Wojaczek o matce.
- - Panie Rafałku, wystarczy już tej wódeczki, zjadłby pan coś.
- Królowo, jeszcze raz to samo, żeby mi się dobrze myślało o jedzeniu.
- Świętej pamięci Kasia Wojaczek. Żyła lat sześć. Tobie Kasiu się udało...
O Wojaczku
edytuj- Film Lecha Majewskiego powstał ze skrzyknięcia się paru poetów.
- Autor: Tadeusz Sobolewski
- Źródło: Jan F. Lewandowski, Wielkie kino. 150 filmów, które musisz zobaczyć, wyd. Videograf II, Chorzów 2006, ISBN 8371833946, s. 301.
- W istocie Majewski nakręcił esej filmowy o umieraniu, zanurzony w realiach peerelowskiej prowincji z przełomu Gomułki i Gierka. Ascetyczne, czarno-białe zdjęcia Adama Sikory podkreślają okropieństwo świata, w jakim przyszło żyć Wojaczkowi, osiągając godną uznania – mimo skromności inscenizacyjnej filmu – wizualną sugestię i jednolitość stylistyczną. Niezwykle sugestywna i przejmująca kreacja prowincji z czasów Peerelu, komentująca tajemniczo losy artysty w latach sześćdziesiątych. Dzieło kultowe.
- Autor: Jan F. Lewandowski, Wielkie kino. 150 filmów, które musisz zobaczyć, op. cit., s. 300.