Wołanie kukułki
Wołanie kukułki (ang. The Cuckoo's Calling) – brytyjska powieść detektywistyczna z 2013 r. autorstwa J. K. Rowling, opublikowana pod pseudonimem Robert Galbraith. Cytaty wg wyd. Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2013; tłumaczenie – Anna Gralak.
- Czasami chory pada powoli, tak jak matka Bristowa… Innym razem upadek następuje zupełnie niespodziewanie, jak zderzenie z betonową ulicą, na której roztrzaskuje się czaszka.
- Źródło: s. 226
- – Jak się dostałeś z lotniska do domu?
– Taksówką. Elsa spieprzyła rezerwację samochodu. Miał na mnie czekać szofer.
– Kto to jest Elsa?
– Dziewczyna, którą wylałem za spieprzenie rezerwacji samochodu.- Opis: rozmowa Strike'a z Guy Somém.
- Źródło: s. 253
- Jakże łatwo wykorzystać czyjeś skłonności do autodestrukcji, jak łatwo strącić kogoś takiego w niebyt, a potem się odsunąć, wzruszyć ramionami i przyznać, że to nieuchronny skutek chaotycznego, tragicznego życia.
- Źródło: s. 376
- Zobacz też: autodestrukcja
- Kłamstwo nie miało by sensu, gdyby prawda nie została uznana za niebezpieczną.
- Źródło: s. 160
- Ludzie nie mogą się powstrzymać od majstrowania przy miejscu zbrodni, nawet jeśli im się upiekło.
- Źródło: s. 380
- (…) nie da się cofnąć rzeczywistości i przerobić jej w Photoshopie.
- Źródło: s. 380
- Zobacz też: rzeczywistość
- Sławni ludzie zazwyczaj nie mają problemu ze zdobyciem numerów innych sławnych ludzi.
- Źródło: s. 231
- Umarli mogą mówić jedynie ustami tych, którzy nadal żyją, i za pośrednictwem pozostawionych po sobie śladów.
- Źródło: s. 281
- Zobacz też: ślad