Winobluszcz

Winobluszcz, dzikie wino – (łac. Parthenocissus) – rodzaj silnie rosnących pnączy ozdobnych należących do rodziny winoroślowatych.

• Bo w ogrodzie rośnie pnącze,
  w dzikim winie świat się plącze,
  bo w ogrodzie dzikie wino,
  kto je tutaj siał?
  Powiedz, kto mógł zasiać to
  dzikie wino?
  Może to zrobiłaś ty?
  Ej, dziewczyno!
  Powiedz, kto mógł zasiać to
  dzikie wino?
  Kto je tutaj dał?
  • Autor: Marek Grechuta, W dzikie wino zaplątani

Winobluszcz pięciolistkowy

• Dzikie wino obrasta okien moich story,
  Co rano szare niebo znowu się powtarza,
  Cicho jest i spokojnie, jak się czasem zdarza,
  Gdy w mieszkaniu ktoś leży uprzykrzenie chory.
  
  Wdzięczą się do mnie ranki, noce i wieczory,
  Krwią zachodu mnie niebo złociste obdarza,
  Co się w rosę pocieszeń i we mgłę przetwarza,
  Kiedy znów jestem cierpieć i znów szaleć skory.
  
  Jesteś mi, o Naturo, jak kochanka owa,
  Co mnie słodyczą oczu zwiodła i ust czarem,
  A potem mnie poiła współczucia nektarem,
  Na rozedrgane usta kładąc zimne słowa.
  Czymże jest, o Naturo, twych pocieszeń mowa
  Wobec żądz, które budzisz twym mrocznym obszarem.
  • Autor: Antoni Słonimski, Dzikie wino

• Może ja jestem czerwonym liściem dzikiego wina, który jesienny strąca wiatr? Może polną przepiórką, w czasie ochronnym postrzeloną w locie?
  • Autor: Władysław Bodnicki, Trudno uwierzyć, „Życie Literackie” nr 15, 8 kwietnia 1956, s. 4

• Rozrosło się dzikie wino,
  już dusi dawno nie przycinaną śliwę,
  której gałęzie zaraz się złamią pod ciężarem owoców.
  Dwa młode dęby w rogu ogrodu
  napierają na wiśnie. Nad wszystkim czuwa natura,
  pleni się we mnie, wypuszcza pnącza przez otwory
  w ciele, omotuje duszę, tak jak ziemniaki,
  kiełkujące w ciemnej piwnicy (...).
  • Autor: Kornelijus Platelis, Nie dbam o kulturę, tłum. Izabela Korybut-Daszkiewicz