Wincenty Kadłubek

Wincenty Kadłubek (ok. 1150–1223) – polski duchowny katolicki, cysters, kronikarz, biskup krakowski, kancelista i kapelan nadworny księcia Kazimierza II Sprawiedliwego, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Bieda samotnemu, bo gdy upadnie, nie ma komu go podźwignąć.

Jest bowiem powszechnym obłędem pruskim wiara, że wyzute z ciał dusze wlewają się ponownie w przyszłe ciała, inne zaś zwierzęcieją przybierając formy zwierzęce.
- Źródło: Kronika Wincentego Kadłubka

Nie jest godzien sprawowania władzy ten, kto jej nadużywa.

Nigdy bowiem ludzie doskonali złem za złe nie odpłacają.
- Źródło: Kronika Wincentego Kadłubka

Sprawiedliwość oznacza to, co najbardziej sprzyja temu [obywatelowi], który może najmniej.
- Źródło: Brygida Kürbis, Mistrz Wincenty Kadłubek: Kronika polska, Ossolineum, Wrocław 1996.

Wypraszam sobie u wszystkich, aby nie każdemu pozwalano nas osądzać, lecz tylko tym, których zaleca wytworny umysł lub wybitna ogłada, zanim nas najsumienniej nie rozpoznają.
- Źródło: Jadwiga Stabińska, Mistrz Wincenty, Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, Kraków 1973; s. 33.

O Wincentym Kadłubku

Cechą charakterystyczną kroniki Mistrza Wincentego jest niezwykły kunszt literacki autora oraz jego olbrzymia erudycja.
- Autorka: Marzena Matla-Kozłowska, Wstęp do Kroniki Polskiej Mistrza Wincentego Kadłubka, [w:] Mistrz Wincenty Kadłubek, Kronika Polska, wyd. 2, Diepholz 2010, s. VIII.

Czy można wyobrazić sobie dziś literaturę polską bez rozlicznych poematów, dramatów, tragedii czy powieści o Wandzie i Krakusie, których na karty naszej legendowej przeszłości wprowadził właśnie Kadłubek?... Zaiste, wiele zawdzięczamy błogosławionemu Mistrzowi Wincentemu.
- Autor: Franciszek Ziejka
- Opis w 2000.

Proza Kadłubka zgrzeszyła przeciwko przeznaczeniu słowa, które jest nosicielem pojęć i obsługuje najwyższe funkcje psychiki ludzkiej. Autor nie pojmował, że mody i teorie nawet się zmieniają, a głód prawdy trwa.
- Autor: Paweł Jasienica, Trzej kronikarze