Wieczór Trzech Króli
sztuka teatralna (autor: William Shakespeare)
Wieczór Trzech Króli (ang. Twelfth Night, or What You Will) – komedia autorstwa Williama Shakespeare'a, napisana około 1600 roku. Tłumaczenie – Stanisław Barańczak.
- By ocalić tysiąc westchnień,
Gdziekolwiek grób mój mógłby stać.
Niech stoi, gdzie ktoś smętny
nie znajdzie go, by nad nim łkać.
- Błazen: Chcecie miłosną piosenkę czy skromną?
Toby: Miłosną, miłosną- Źródło: akt II, sc. 3
- Jakiż w tym sens jest?
Dokąd strumień płynie?
Czym ja szalony, czy to sen, co minie?
Zmysły w Letei niech marzenie kąpią;
Jeżeli to sen, to niech sny nie ustępują.
- Nie masz źdźbła wątpliwości
ani też wątpliwego wątpienia;
żadnej przeszkody, żadnej nieprawdopodobnej
ani niepewnej okoliczności.
- O Czasie, w tobie cała ma nadzieja:
Ty musisz węzeł ten rozplątać, nie ja.
- Śmierci, śmierci, przybądź po mnie,
Ciało me w cyprysach złóż,
Bo dziewczyna, bo dziewczyna
W serce moje wbiła nóż.
Niech całun biały cisy przystroją,
Uczyńcie tak!
Bo jakiż lepiej gorzką śmierć moją
Opłacze znak.- Zobacz też: śmierć
- Więcej mówimy, my, mężczyźni,
więcej w nas zaklęć,
więcej też okazujemy niż odczuwamy,
bo zawsze jesteśmy mocni
w przysięgach i słabi w miłości.
O sztuce
edytuj- To nie jest lekki, żartobliwy utwór o miłości, ale o tym, że patriarchat ma się dobrze i nic nie zmieni tej sytuacji. To historia o bezwzględnym dążeniu do przejęcia władzy i pieniędzy. Viola i Sebastian, uosobienie miłosnej niewinności, to wraz z Kapitanem trio, które przybywa do miasta, by przejąć je w swoje władanie. Ich droga wiedzie przez dwory najbogatszych i najbardziej wpływowych osób: księcia Orsina i Olivii, bogatej dziedziczki. Viola, Sebastian i Kapitan to królowie samozwańczy i skuteczni. Ale takie rozumienie sztuki Szekspira odkryła przede mną dopiero jej lektura w oryginale, stąd potrzeba ponownego jej tłumaczenia, które zrobiłyśmy wspólnie z dramaturżką, Jagodą Hernik-Spalińską.
- Autor: Katarzyna Raduszyńska
- Źródło: Łukasz Kaczyński, Szekspir a sprawa kobiet, „Polska Dziennik Łódzki” nr 105, 7 maja 2012