Użytkowniczka:Salicyna/brudnopis2

Czarodziejska Góra

• • Źródło: Czarodziejska góra, t. 1., tłum. Józef Kramsztyk, Czytelnik, Warszawa 1953
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953

• Czas jest darem bogów, danym człowiekowi, aby z niego korzystał – korzystał służąc postępowi ludzkości.

• Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.

• Przyzwyczajam się do tego, że się nie przyzwyczajam.

• Wolność to jest zasada miłości do ludzi.

• Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.
  • Zobacz też: złośliwość

Inne

• Artysta podobny jest księciu, ponieważ podobnie jak on wiedzie żywot reprezentacyjny.

• Bardzo głęboka jest studnia przeszłości.
  • Zobacz też: studnia

• (...) chwilami rozkoszować się pewnego rodzaju wyższością nad samym sobą i czymś jakby obojętnością. Gdyż obojętność(...) byłaby rodzajem szczęścia
  • Źródło: Pajac

• Dziwactwo jest dobroczynnym zmąceniem.

• Ironia prawie zawsze jest robieniem z niedostatku oznaki wyższości.

• Kto chce się uwolnić od prawdy, najczęściej dusi ją słowami.

• Mieć fantazję nie znaczy coś sobie wymyślać. To znaczy tworzyć coś z tego, co istnieje.

• Sowa jest ślepa w dzień, a wrona w nocy, lecz ten, kogo oślepi miłość, jest ślepy i w dzień, i w nocy.
  • Zobacz też: sowa

• Tolerancja jest przestępstwem jeśli dotyczy zła.

Thomas Mann

Thomas Mann (1875–1955) – niemiecki prozaik i eseista, laureat literackiej nagrody Nobla w 1929 roku.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Tomasz Mann w 1937 r.

B

• Byłem w tych latach tak namiętnym cyklistą, że nie robiłem prawie kroku pieszo i nawet w ulewny deszcz, w kaloszach i lodenowej pelerynie, jeździłem wszędzie na rowerze. Wnosiłem swój wehikuł do mieszkania na trzecim piętrze, gdzie miał stałe miejsce w kuchni. Przed południem, po pracy, zawsze odwracałem go kołami do góry i czyściłem.(...) W letnie popołudnia jeździłem z książką na kierownicy do lasku w Schleissheim.
  • Źródło: Szkic autobiograficzny

C

• Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć.
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 347.

• Człowiek nie żyje wyłącznie swoim życiem osobistym, jako jednostka, ale świadomie lub nieświadomie, również życiem swojej epoki i swojego pokolenia.
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 1., tłum. Józef Kramsztyk, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 57.

• Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swymi myślami.
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 201.

J

• (...) jak bardzo kobiety w swym stosunku do mężczyzn są zależne od zachowania się mężczyzny wobec nich (...) Kobiety, tak bym się wyraził, są istotami reaktywnymi bez własnej inicjatywy, są leniwe, w tym sensie że są bierne...
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 345.

K

• Kto kocha bardziej, jest zawsze podległy i musi cierpieć.
  • Źródło:Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 127.

L

• Literat to człowiek, któremu pisać jest trudniej niż innym ludziom.
  • Źródło: Tristan, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 111.

N

• Nie ginie się od żadnej nieszczęśliwej miłości. Nieszczęśliwa miłość jest niezłą postawą. W nieszczęśliwej miłości podobamy się sobie. Ale ja ginę dlatego, że całe moje upodobanie w sobie tak beznadziejnie wzięło w łeb.
  • Źródło: Pajac, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 73.

• Nie ma nie-polityki. Wszystko jest polityką.
  • Źródło: Czarodziejska góra

U

• Uczucie, ciepłe, serdeczne uczucie, jest zawsze banalne i nieprzydatne, artystyczne zaś są tylko podrażnienia i zimne ekstazy naszego zepsutego, artystycznego systemu nerwowego.
  • Źródło: Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 147—148.

Z

• Zdaje mi się, że ludzkość zaczyna się tam, gdzie ludzie niegenialni sądzą, że się kończy.
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 339.

• Zdaniem naszym „ścisłe” oddzielanie wzniosłości i namiętności jest, gdy chodzi o miłość, wprawdzie potrzebne ze względu na analizę, ale (...) jest bardzo „niezręczne”, a nawet wrogie w stosunku do życia. (...) miłość bowiem nie może być bezcielesna, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.
  • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 342.

{DEFAULTSORT:Mann, Thomas} Kategoria:Niemieccy prozaicy Kategoria:Nobliści - literatura