Tysiąc dni w Wenecji

Tysiąc dni w Wenecji (ang. A thousand days in Venice) – amerykańska powieść obyczajowa z 2002 roku, napisana przez Marlenę de Blasi; tłumaczenie – Małgorzata Hesko-Kołodzińska.

  • Chwyć tę miłość obiema rękami i mocno trzymaj. Jeśli w ogóle przychodzi, to tylko raz w życiu.
    • Źródło: rozdział 4
  • Jedni ludzie dojrzewają, inni gniją. Czasami dorastamy, ale nigdy się nie zmieniamy. Nie potrafimy, nikt tego nie potrafi. To, jacy jesteśmy, zostało postanowione. Nie ma nikogo, kto potrafiłby odmienić innego człowieka, a nawet samego siebie
    • Źródło: rozdział 10
  • Jeśli ośmielimy się patrzeć uważnie, możemy ujrzeć znacznie więcej.
    • Źródło: rozdział 15
  • Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.
    • Źródło: rozdział 12
  • W życiu nie ma nic dla tych, którym brakuje odwagi.
    • Źródło: rozdział 6
  • Wyzwania są codziennością każdego, ale jeżeli w młodości nauczysz się stawiać im czoło, walczyć z demonami, czy wreszcie potrafisz przetrzymać je albo im uciec, życie okazuje się litościwsze. Prędzej czy później każdy napotka na swojej drodze mur, jeśli będzie usiłował długo i gładko dryfować przez życie, oszukując samego siebie
    • Źródło: rozdział 3
  • Zbyt często sami komplikujemy sobie życie. Dlaczego musimy je ściskać, gryźć i roztrzaskiwać o to, co arbitralnie uznaliśmy za wielką potęgę rozsądku? Gwałcimy niewinność istoty rzeczy w imię racjonalności, dzięki czemu możemy bez przeszkód błąkać się w poszukiwaniu namiętności i emocji. Niech to, co nie wyjaśnione, pozostanie nietknięte.
    • Źródło: rozdział 2
  • Żaden ból tego świata nie jest silniejszy od czułości.
    • Źródło: rozdział 8

Zobacz też: