Tomasz Łubieński
polski pisarz, dramaturg, krytyk literacki
Tomasz Łubieński (1938–2024) – polski prozaik, dramaturg, eseista i tłumacz literatury pięknej, także poeta i dziennikarz kulturalny.
- pół wieku temu ścieżką w ciemny piaszczysty las
za siedmioma wydmami poruszało się polskie morze
moje lisie zamiary wobec Elżbiety P. były
przytulić jak się potknie czego życzyłem jej w sercu
i raz na barana przez strumień szkoda że płynął owędy
a nasza wesoła zgraja postępowała tuż za- Źródło: Po sezonie
- Wydaje mi się, że jednym z częstych powodów opuszczania kraju jest polskość właśnie, chęć ucieczki od niej na bezpieczny dystans. Ludzie nie wytrzymują, nie lubią tego wyrazistego jej aspektu, na który składają się wspólnota w rozczarowaniu, solidarność w przegranej, rozpamiętywanie straconych szans, poczucie obrażonej niewinności (rozciągające się wbrew wielu faktom na całą historię), miazmaty wallenrodyzmu, towarzyskie licytacje w przykrościach, biedach, niepowodzeniach, przekonanie o wyższości moralnej i niższości materialnej, które też trudno nazwać przyjemnym, bezterminowe oczekiwanie na rekompensatę za wiarołomność świata (tak jakby można było od kogoś, kto zrobił brzydki, ale udany interes, oczekiwać zadośćuczynienia). Młody człowiek, zwłaszcza przed którym otwiera się życie, pomyśli o tym, jak się ratować, jeśli słyszy wokół siebie zbyt często, że ma być przegrany, bo został już sprzedany i oszukany. Są ludzie, którzy gustują w masochizmie narodowym, są tacy, którzy z tego żyją, ale jedni i drudzy grzeszą społecznie oraz przeciw naturze ludzkiej, której potrzebny jest na co dzień jakiś sens i nadzieja.