Teoria chaosu (ang. Chaos) – amerykański film sensacyjny z 2005 roku w reżyserii Tony’ego Giglio i z jego scenariuszem.

  • Budda miał problem, więc wrócił do początku, do miejsca skąd przyszedł… żeby znaleźć ścieżkę, odpowiedź. Więc kiedy jesteś na końcu, wróć do początku, żeby pójść inną drogą
  • Jedna przypadkowość, powoduje kolejną, która powoduje następną. W końcu ścieżka jest w całości. To jest teoria chaosu.
  • Już za późno. Dokonałaś wyboru. Teraz z nim żyj.
  • Nie możesz wierzyć, w to, co czytasz lub widzisz w telewizji.
  • Nigdy nie myślałem o reperkusjach. Matce, ojcu, bracie podejrzanego. Jak moja decyzja na nich wpłynie.
  • Rzeczy nie są takie, jakimi wydają się być. Nie są też inne.
  • Teoria. W praktyce nigdy nie ma idealnie. Nie będziesz kontrolował zakładników, jeśli nie ukarzesz ich za wybryki. Mogliby się wtedy zbuntować. Chaos też ma swój porządek.
  • Wróć na Ziemię. Jeśli twój umysł ma kłopoty, pomoże ci twoje serce. Wracając do początku, będziemy w stanie wyraźnie zobaczyć ścieżkę.

Dialogi

edytuj
– Jeszcze raz proszę.
– Chodzi o to, że pewne przypadkowe zjawiska mogą wydawać się niepowiązane, ale na końcu pojawiają się fragmenty łączące te zdarzenia w całość.

– Myślałem, że policjanci są mądrzejsi.
– Daj spokój. O policjantach bez skazy czytamy w książkach. Pieniądze, dragi, władza… Nie możemy się oprzeć każdemu z argumentów. Nie jesteśmy święci.

– To bardzo cenna lekcja dla ciebie. Dobrze, że otrzymałeś ją wcześnie.
– Jaka?
– Nigdy nie wiesz, kto wygrywa.